تغييرات غلظت عناصر غذايي آزولا (Azolla caroliniana) در سطوح مختلف آرسنيك و شوري

پيشرفت سريع فناوري در دهه هاي اخير با وجود مزاياي فراواني كه براي بشر داشته، منابع طبيعي و اجزاي محيط زيست را در معرض آلاينده هاي مختلف از جمله فلزات سنگين قرار داده است. به منظور بررسي پتانسيل آزولا، براي جذب آرسنيك و عناصر غذايي از محلول‌آبي با شوري ‌هاي مختلف يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در گل‌خانه به اجرا در آمد. سطوح مختلف آرسنيك عبارت بود از صفر، 5، 10، 20، 40، 80  و 160 ميلي گرم در ليتر آرسنيك كه از منبع آرسنات سديم تأمين و به محلول غذايي اپستين اضافه شد. غلظت نمك عبارت بود از صفر، 10، 20، 40 و 80 ميلي مولار كه از منبع كلرور سديم به محلول غذايي اپستين اضافه گرديد. پس از ساخت محلول هاي غذايي با شوري و غلظت هاي مختلف آرسنيك، در آن گياه آبزي آزولا به مدت سي روز پرورش داده شد. نتايج نشان داد كه وجود عنصر سنگين آرسنيك و شوري باعث كاهش رشد و حتي باعث مرگ حتمي گياه در غلظت هاي بالا شد. گياه آزولا غلظت هاي بالايي از عنصر سنگين آرسنيك را در بافت هاي خود تجمع داد. نتايج نشان داد كه شوري باعث كاهش جذب آرسنيك به وسيله آزولا شد. آرسنيك سبب افزايش غلظت كلسيم، سديم و منگنز و كاهش غلظت نيتروژن، فسفر، پتاسيم، منيزيم، آهن، روي و مس شد. تيمارهاي شوري و تيمارهاي اثرات متقابل آرسنيك و شوري سبب افزايش غلظت سديم و كاهش غلظت نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، منيزيم، آهن، روي، منگنز و مس شد.