بررسي خلق و تدبير عالم هستي در پرتو نظريه حدوث اسمي از منظر امام خميني(ره)

از منظر عرفاي مسلمان، از جمله امام خميني(ره)، خلق و تدبير عالم هستي، ناشي از تجلّيات و جلوه‌هاي خاص اسماء و صفات گوناگون خداوند است. مقاله حاضر با هدف تبيين خلق و تدبير عالم هستي از ديدگاه امام خميني(ره)، با استناد به آثار مكتوب ايشان و با روش توصيفي تحليلي با محوريت نظريه حدوث اسمي، طبق مباني عرفاني امام خميني(ره) بحث كرده است. ديدگاه حدوث اسمي، از جمله نظريات مطرح در بحث حدوث و قِدَم عالم از سوي حكيم ملاهادي سبزواري است و بر اساس آن، در تعيّن احديّت كه نخستين تعيّن ذات و مرتبه پيش از واحديّت است، اشياء سابقه عدم و نيستي دارند. ماهيات و اعيان موجودات در مرحله اسماء و صفات و پس از تعيّن ثاني در مقام واحديّت ايجاد مي‌شود. در اين مقاله، خلق و تدبير عالم هستي‌‌ در پرتو نظريه حدوث اسمي، ثابت كرده كه خداوند با تجلّي در اسم «مبدع»، عالم هستي را ايجاد كرده است؛ يعني عالم هستي با اسم آفريده شده است. ازاين‌رو، هر چيزى ‌كه در عالم طبيعت پديد مي‌آيد، حتماً اسماء الهي در آن نقش دارند. عالَم با اسم «رب» آغاز شده است و بنا و تأسيس عالَم هستي با اسم خداوند است. به همين دليل، هر موجودي غير از انسان كامل، در قلمروي تدبير اسم خاص خداوند قرار دارد كه از آن اسم، تعبير به «ربّ» شده است و حق‌تعالي به لحاظ آن اسم در او نقش‌آفريني و تصرف مي‌كند