ديدگاه شهيد مطهري درباره اخلاق مبتني بر نظريه اعتباريات

تبيين اعتباريات و لوازم آنها، از مباحثي است كه با اشارات مرحوم كمپاني و تفصيلات علامه ‌طباطبائي جاني تازه يافت. با توجه به تأثيرات مهم اين بحث بر علومي چون فقه، اصول‌فقه، كلام و اخلاق، لازم است بدان بيش از پيش پرداخته شود. مقاله سعي دارد لوازم ادراكات اعتباري را در مباني علم اخلاق با تأكيد بر ديدگاه‏هاي شهيد مطهري تبيين و بررسي كند. شهيد مطهري بيش از هر چيز، دو موضوع از موضوعات ادراكات اعتباريِ مرتبط با علم اخلاق را تبيين كرده است: يكي استدلال به اخلاقيات و اعتباريات در علوم حقيقي، و ديگري بحث نسبيت اخلاق. شهيد مطهري استدلال به اعتباريات را در علوم حقيقي نمي‌پذيرد. ايشان در رد نسبيت اخلاقي، با تبيين من علوي و من سفلي، راهكاري جديد معرفي مي‌كند؛ اما علامه‌ طباطبائي در تفسير الميزان مسير ديگري مي‌پيمايد كه هم نسبيت را از اخلاق دور مي‌سازد و هم به اشكالاتي كه به شهيد مطهري وارد است، دچار نمي‌شود