تأثير يك دوره تمرينات ورزشي هوازي و مقاومتي همزمان برميزان استروژن و هموستاز گلوكز زنان يائسه مبتلا به اختلال گلوكز خون

The Effect of Concurrent Aerobic–Resistance Exercise Training on Estrogen Level and Glucose Homeostasis of Menopausal Females with Blood Glucose Impairment

مقدمه: يافته‌ها در مورد ميزان مطلوب تمرينات ورزشي جهت درمان افراد دچار اختلال در ميزان قند خون ناشتا هنوز كافي نبوده و نيازمند مطالعات بيشتري است. هدف از پژوهش حاضر تعيين اثر يك دوره تمرينات ورزشي هوازي و مقاومتي همزمان برميزان استروژن و هموستاز گلوكز زنان يائسه مبتلا به اختلال گلوكز خون بود. روش كار: 22 زن يائسه چاق و داراي اضافه وزن به طور داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند و سپس به شكل تصادفي به دو گروه كنترل (10 نفر) و تمرين (12 نفر) تقسيم شدند. سطح گلوكز خون آزمودني‌ها بين 100 الي 126 ميلي‌گرم بر دسي ليتر بود. گروه تمريني، برنامه‌تمريني شامل يك دوره هشت هفته‌اي، سه جلسه در روز و به مدت 90 دقيقه را اجرا كردند. قبل و بعد از دوره تمرين، ميزان وزن، شاخص توده بدن، حداكثر اكسيژن مصرفي، گلوكز ناشتا، ميزان سرمي انسولين و استراديول، HOMA-IR و ميزان هموگلوبين A1c تمامي نمونه‌ها سنجيده شد. از آزمون كواريانس يك راهه جهت تجزيه تحليل آماري استفاده شد. سطح معني داري 05/0 ≥ α در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 8 هفته تمرين همزمان هوازي – مقاومتي به طور معني داري موجب كاهش وزن، شاخص توده بدن، افزايش حداكثر اكسيژن مصرفي، استراديول سرمي و بهبود هموستاز گلوكز خون در گروه تمرين شد (05/0 > P). نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش نشان داد كه تمرينات ورزشي هوازي –مقاومتي همزمان موجب بهبود معني دار هموستاز گلوكز، ميزان استراديول سرم و تركيب بدن در زنان يائسه مبتلا به اختلال گلوكز خون مي‌شود. بنابراين از اين نوع تمرينات ورزشي مي‌توان جهت بهبود هموستاز قند خون در زنان يائسه استفاده كرد

Introduction: The optimal exercise dose for ‘treatment’ of impaired fasting blood glucose remains unknown, yet, clearly warrants further investigation. The purpose of this study was to determine the effect of concurrent aerobic–resistance exercise training on estrogen level and glucose homeostasis of menopausal females with glucose impairment. Methods: Overall, 22 obese and overweight postmenopausal females voluntarily participated in this study, and were randomly divided to 2 groups: control (n = 10) and exercise (n = 12) groups. The research samples had fasting blood glucose between 100 and 126 mg/dl. The exercise group participated in an 8-week, 3 day per week supervised program consisting of 10 minutes of warm-up and 75 minutes of concurrent exercise training followed by 5 minutes of cool-down exercise. The following measurements were made on all subjects before and after the training period consisting of weight, and Body Mass Index (BMI), maximum Oxygen consumption (VO2max), Fasting Blood Sugar (FBS), serum insulin and estradiol, HOMA-IR, and glycosylated Hemoglobin (HbA1c) levels. Results: Eight weeks of endurance resistance exercise significantly reduced weight and BMI, and increased VO2max and serum estradiol, and improved glucose homeostasis in the exercise group (P < 0.05). Conclusions: These results indicated that concurrent resistance - endurance exercise elicits significant improvements in glucose homeostasis, serum estradiol, and body composition for menopausal females. Therefore, this type of exercise can be used in postmenopausal females to improve glucose homeostasis.