مروري بر جداسازي، خالص‌سازي و شناسايي پلي‌ساكاريدهاي غيرسلولوزي محلول در آب

امروزه يافتن پليمرهاي طبيعي با خواص مطلوب براي استفاده در صنعت از محورهاي مهم پژوهش‌ها در دنياست. پلي‌ساكاريدها يكي از انواع پليمرهاي طبيعي هستند كه كاربردهاي گوناگوني در صنايع مختلف و همچنين در زمينه دارويي دارند. به علت فراواني، زيست‌تخريب‌پذيري، طبيعي‌بودن و تجديدپذيري، گزينه مناسبي براي جايگزيني برخي از مواد پايه‌نفتي و كاربردهاي نيازمند زيست‌سازگاري مطلوب هستند. تنوع ساختاري بسيار زياد پلي‌ساكاريدها در طبيعت سبب ايجاد طيف وسيعي از خواص گوناگون شده است. بدين دليل، شناسايي ساختار پلي‌ساكاريدها براي توجيه و بهبود خواص آن‌ها لازم است و يكي از علوم مورد توجه پژوهشگران در عصر حاضر قلمداد مي‌شود. شناسايي ساختار پلي‌ساكاريدهاي غيرسلولوزي محلول در آب، به‌دليل تنوع ساختاري بسيار زياد و نيز براي تعيين خواص و آثار دارويي آن‌ها به‌طور گسترده در پژوهش‌ها و مقالات سراسر دنيا انجام مي‌شود. قدم اول براي شناسايي ساختار پلي‌ساكاريدها خالص‌سازي و جداسازي آن‌ها از هر گونه ناخالصي ديگر درون بافت طبيعي است. زيرا، پلي‌ساكاريدها در طبيعت توسط گياهان، جانوران و باكتري‌ها توليد مي‌شوند و در كنار ساير ناخالصي‌ها قرار دارند كه هر كدام نيازمند روش خاصي براي جداسازي هستند. در اين مقاله، انواع روش‌ها و آزمون‌هاي متداول استفاده شده براي جداسازي و خالص‌سازي پلي‌ساكاريدهاي محلول در آب و شناسايي ساختار آن‌ها مرور شده‌اند.