مروري بر تأثير پايداركننده‌هاي طبيعي در فراورش مذاب پلي‌اتيلن

پلي‌اتيلن طي فرايندهاي مذاب در معرض گرما، تنش برشي و اكسيژن دچار تخريب گرمايي مي‌شود. به‌منظور دست‌يابي به پايداري مذاب پلي‌اتيلن در برابر پديده‌هاي اكسايش گرمايي، استفاده از پايداركننده‌ها عامل كليدي در حفظ خواص فيزيكي و شيميايي است. در سال‌هاي اخير، پايداركننده‌هاي طبيعي مختلف حين فراورش مذاب پلي‌اتيلن‌ها مورد توجه پژوهشگران بوده است. زيرا طي نگه‌داري مواد غذايي در ظروف بسته‌بندي توليد شده با پايداركننده‌هاي سنتزي، اين افزودني‌ها مي‌توانند به مواد غذايي مهاجرت كنند و باعث به‌خطر افتادن سلامت انسان شوند. برخي از پايداركننده‌هاي طبيعي، تركيبات فنولي موجود در منابع گياهي هستند كه نسبت به پايداركننده‌هاي سنتزي مقاومت بيشتر در دماهاي زياد و پايداري مذاب بيشتري دارند. در اين مقاله، اثر چند پايداركننده طبيعي بر پايداري مذاب پلي‌اتيلن بررسي مي‌شود. عملكرد پايداركنندگي با اندازه‌گيري خواص رئولوژيكي، پايداري اكسايش گرمايي و رنگ پليمر تعيين مي‌شود. نتايج حاصل از اندازه‌گيري شاخص جريان مذاب پلي‌اتيلن داراي اين پايداركننده‌هاي طبيعي نشان داد، گرانروي در طول فرايند مذاب به مقدار كمتري تغيير مي‌كند. اما در صورت استفاده از پايداركننده‌هاي سنتزي، تغيير در شاخص جريان مذاب ادامه مي‌يابد و مذاب در طول فرايند دچار تخريب مي‌شود. از سوي ديگر، بررسي شاخص زردي نشان داد، پايداركننده طبيعي باعث تغيير رنگ پلي‌اتيلن مي‌شود. اما، با وجود اين نقطه ضعف جزئي از پايداركننده‌هاي طبيعي مي‌توان براي جلوگيري از تخريب گرمايي در مواردي استفاده كرد كه رنگ محصول در درجه دوم اهميت قرار دارد. در نتيجه، پايداركننده‌هاي طبيعي مي‌توانند جايگزين مناسبي براي پايداركننده‌هاي سنتزي در حين فرايند مذاب پلي‌اتيلن باشند.