مروري كوتاه بر اثر پارامترهاي فرايند بر عمر كاربري پيشرانه جامد كامپوزيتي برپايه پلي‌بوتادي‌ان منتهي به گروه هيدروكسيل

اثر پارامترهاي فرايند بر عمر كاربري پيشرانه‌هاي جامد كامپوزيتي برپايه پلي‌بوتادي‌ان منتهي به هيدروكسيل (HTPB) براي توليد دانه‌هاي متوسط و بزرگ حائز اهميت است. در اين مقاله، مروري كوتاه بر افزايش عمر كاربري پيشرانه جامد كامپوزيتي برپايه HTPB، از راه كنترل پارامترهاي فرايند نظير دماي اختلاط و ريخته‌گري، نسبت عامل پخت (نسبت NCO/OH يا r)، سرعت برش همزن و مدت زمان هم‌زدن، به‌كارگيري نانو و ميكروذرات آلومينيم و آمونيوم پركلرات (AP) در دوغاب پيشرانه جامد كامپوزيتي و ترتيب افزودن بار جامد انجام شده است. مطالعات انجام‌شده نشان مي‌دهند، افزايش دماي ريخته‌گري به سبب افزايش ميزان پخت، گرانروي را افزايش مي‌دهد. بنابراين كاهش دماي ريخته‌گري، با كنترل فرايند پخت، عمر كاربري را افزايش مي‌دهد. با افزايش نسبت r، سرعت واكنش پخت افزايش مي‌يابد كه به ازدياد وزن مولكولي، شاخه‌‌اي شدن و ايجاد شبكه اتصالات عرضي پليمر نسبت داده شده است. در مطالعه ديگري گزارش شده است، زماني كه نسبت ميكرو AP ريز به ميكرو AP درشت (µAPf:µAPc) از 1:4 مي‌گذرد، افزايش گرانروي از حالت خطي به‌نمايي تبديل مي‌شود. همچنين، زماني كه (µAPc:µAPf) به1:2 مي‌رسد، گرانروي به‌حدي افزايش مي‌يابد كه ريخته‌گري دچار مشكل مي‌شود. نتايج كارهاي پژوهشي درباره اثر ترتيب افزودن ذرات جامد نيز بيان مي‌دارد كه براي نسبت اندازه ذرات (µAPf:µAPc) 1:2 و 1:3، ترتيب افزودن ذرات جامد به‌شكل Al+2APc+2APf و براي نسبت اندازه ذرات (µAPf:µAPc) 1:4 به‌شكل APc+APf+APc+APf+2Al بيشترين عمر كاربري را دارد.