بررسي انسداد نسبي قطره‌چكان‌ها در آبياري قطره‌اي در شرايط استفاده از پساب حوضچه‌هاي پرورش ماهي

زمان و مكان انسداد نسبي قطره‌چكان‌ها، در شرايط استفاده از پساب، در آبياري قطره‌اي، موضوع مهمي است كه در اين پژوهش، به طور خاص در مورد پساب مزارع پرورش ماهي بررسي شد. براي اين منظور، سه تيمار آبياري قطره‌اي اجرا و در هر تيمار، از قطره‌چكان‌هاي نتافيم و ميكروفلاپر با دبي‌هاي 4 و 8 ليتر بر ساعت استفاده شد. طي يك فصل، 42 نوبت آبياري با استفاده از آب متعارف (به‌عنوان شاهد) و پساب پرورش ماهي (با تخليه و بدون تخليه انتهايي لوله‌ها) صورت گرفت. نرم افزار آماري SAS براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. در هيچ كدام از بازه‌هاي زماني از ابتدا تا انتهاي فصل آبياري، ميزان گرفتگي قطره‌چكان‌هاي نتافيم به حد بحراني نرسيد؛ اما گرفتگي قطره‌چكان‌هاي ميكروفلاپر تيمارهاي پساب، در اواخر فصل آبياري بيشتر از حد بحراني شد. بيشترين گرفتگي قطره‌چكان‌ها نيز در يك‌سوم انتهايي لوله‌ها رخ داد كه اين موضوع در قطره‌چكان‌هاي 8 ليتر بر ساعت و به‌خصوص قطره‌چكان‌هاي ميكروفلاپر شديدتر بود. به‌طور كلي، نتايج نشان داد كه در هر دو تيمار استفاده از پساب، عملكرد قطره‌چكان‌هاي نتافيم به‌طور معني‌داري (P 0.05) بهتر ازقطره‌چكان‌هاي ميكروفلاپر بوده است. همچنين قطره‌چكان نتافيم 4 ليتر بر ساعت، نسبت به ساير قطره‌چكان‌ها، كمترين وابستگي را به كيفيت آب و شيوه مديريت آبياري داشت.