مدل برنامه‌ريزي يكپارچه منابع آب براي بررسي و پيش‌بيني تأمين حقابه زيست‌محيطي هورالهويزه از حوضه‌هاي آبريز تركيه، عراق و ايران

هورالهويزه با مساحتي معادل 3000 كيلومترمربع در مرز ايران و عراق قرار گرفته است كه از اين ميزان حدود يك‌سوم آن در ايران قرار دارد كه با نام هورالعظيم شناخته مي‌شود. در دهه‌هاي اخير با اجراي طرح‌هاي متعدد سدسازي و شبكه‌هاي آبياري زهكشي در حوضه هورالهويزه و منحرف‌كردن رودخانه دجله، هورالهويزه وضعيت مطلوبي ندارد و اين تالاب كه خود روزي منبع گيرش ريزگردها بوده، امروزه به يك منبع توليد ريزگرد تبديل شده است. هدف در اين پژوهش بررسي و مدل‌سازي منابع آب حوضه هورالهويزه با استفاده از نرم‌افزار WEAP و همچنين اجراي رويكردهاي مختلفي همچون رويكرد توسعه (A3 و B2) و عدم توسعه (A1 و B1) روي منابع تغذيه‌كننده هورالهويزه در وضعيت فعلي و آينده (سال 2042) براي بررسي و پيش‌بيني تأمين حقابه زيست‌محيطي هورالهويزه است. براساس نتايج به‌دست ‌آمده بهترين حالت براي احيا ماندن هورالهويزه، اجراي رويكردهاي A1 و B1 با شاخص عدم تأمين حقابه زيست‌محيطي 2.5 و 9 درصد به‌ترتيب در حوضه‌هاي سد كرخه و دجله است. همچنين اين مطالعه نشان داد كه علاوه بر سدهاي متعدد ساخته‌شده در حوضه‌هاي كرخه و دجله، الگوي كشت نامناسب و استفاده از سيستم‌هاي سنتي آبياري هم روي عدم تأمين حقابه زيست‌محيطي هورالهويزه تأثيرگذار بوده است.