تاثير آموزش خودمراقبتي بر كيفيت زندگي مبتلايان به پرفشاري خون

The effect of self-care educational program on quality of life in patients with hypertension

هدف. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير اجراي برنامه آموزشي خودمراقبتي چند رسانه اي بر كيفيت زندگي مبتلايان به پرفشاري خون انجام شد. زمينه. پرفشاري خون به علت عوارض و مرگ بالا يك مشكل عمده بهداشتي محسوب مي شود و به علت كاستي هايي كه در توانايي هاي فرد ايجاد مي كند، كيفيت زندگي وي را تحت تأثير قرار مي دهد. روش كار. اين مطالعه كارآزمايي باليني از نوع نيمه تجربي با گروه كنترل در بيمارستان شهداء محمودآباد وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مازندران انجام گرديد. در اين پژوهش 70 بيمار داراي شرايط ورود به مطالعه به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت جلوگيري از انتقال اطلاعات بين گروه ها توسط بيماران، نمونه هاي گروه هاي آزمون و كنترل به طور جداگانه در روزهاي زوج و فرد وارد مطالعه شدند. پرسشنامه كيفيت زندگي SF-36 قبل از انجام مداخله و سه ماه پس از مداخله توسط هر دو گروه آزمون و كنترل تكميل گرديد. بيماران گروه كنترل آموزش هاي معمول بخش را دريافت كردند. بيماران گروه آزمون در سه جلسه آموزش خودمراقبتي 20 دقيقه اي به صورت چهره به چهره شركت كردند و بسته آموزشي شامل كتابچه و لوح فشرده آموزشي را دريافت كردند. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 و با آزمون هاي آماري كاي اسكوئر، تست دقيق فيشر، تي مستقل، و تي زوج مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها. قبل از مداخله، بين دو گروه آزمون و كنترل از نظر ميانگين كيفيت زندگي تفاوت معني دار آماري وجود نداشت، اما سه ماه پس از آموزش، تفاوت معني دار آماري بين دو گروه مشاهده شد (0/0001p<). همچنين، در گروه آزمون، قبل از مداخله و 3 ماه پس از آن، تفاوت معني دار آماري بين نمره كل و ابعاد كيفيت زندگي مشاهده شد (0/0001p<). نتيجه گيري. اجراي برنامه آموزشي خودمراقبتي مي تواند باعث بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به پرفشاري خون شود. پيشنهاد مي شود با اجراي اين برنامه آموزشي براي بيماران مبتلا به پرفشاري خون توسط مراقبين بهداشتي، به ويژه پرستاران، گامي موثر در جهت ارتقاء كيفيت زندگي اين بيماران برداشته شود.

Aim. This study was aimed to assess the effect of self-care educational program on quality of life in patients with hypertension. Background. Hypertension is a major health problem due to complications and high mortality rate. It causes problems in the ability of patients for self-care and affect their quality of life. Method. This clinical trial study with control group was conducted in Mahmud-Abad Hospital affiliated to Mazandaran University of Medical Sciences. In this study, 70 patients who met the inclusion criteria were selected through convenience sampling and to prevent information contamination, they were allocated to groups according to whether they refer to hospital even or odd days. Before and three months after intervention, data were collected by quality of life questionnaire SF-36 in both groups. Patients in control group received routine education. Patients in intervention group participated in three face to face self-care education sessions (each session lasted 20 minutes) and received educational package including instruction booklet and CD. Data were analyzed by using Independent t-test, Paired t test, Chi-square test, and Fisher’s exact test through SPSS version 21. Findings. The results showed that before intervention, there was not a statistically significant difference between two groups regarding quality of life, but after 3 months there was a statistically significant difference (P<0.0001). Also, in the intervention group, there were statistically significant differences regarding the total score of quality of life and all related dimensions, before and three months after education (P<0.0001). Conclusion. Self-care education can improve quality of life among patients with hypertension. It is recommended that health care providers, particularly nurses, implement these educational programs for improving the quality of life of patients with hypertension.