كيفيت زندگي و مدت زمان بازگشت به كار پس از توانبخشي قلبي در بيماران سندروم كرونري حاد

Quality of life and return to work after cardiac rehabilitation in acute coronary syndrome patients

هدف. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير برنامه توانبخشي قلبي بر كيفيت زندگي و مدت زمان بازگشت به كار در بيماران با سندرم كرونري حاد انجام شد. زمينه. سندروم كرونري حاد (ACS) يكي از بيماري هاي قلبي عروقي است كه مي تواند بر كيفيت زندگي و مدت زمان بازگشت به كار تاثيرگذار باشد. روش كار. در اين كارآزمايي باليني، 50 بيمار با سندرم كرونري حاد كه در بخش مراقبت ويژه قلب بستري بودند به صورت تصادفي به دو گروه آزمون و كنترل (هر گروه 25 بيمار) قرار گرفتند. براي گروه آزمون، توانبخشي قلبي در فاز 1 و 2 و براي گروه كنترل، مراقبت هاي معمول انجام شد. سنجش كيفيت زندگي هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه QOLSF-36، قبل از مداخله گروه آزمون و يك ماه پس از پايان مداخله، صورت گرفت. مدت زمان بازگشت به كار، از طريق پرسش از نمونه ها، برآورد و سپس در دو گروه با هم مقايسه شد. يافته ها. نتايج پژوهش نشان داد كه بعد از مداخله، ميانگين نمره كيفيت زندگي گروه آزمون در همه حيطه ها نسبت به قبل از مداخله افزايش داشت (0/0001p<). در گروه كنترل، بين ميانگين نمره كلي كيفيت زندگي، قبل و بعد از مداخله تفاوت آماري معناداري مشاهده نشد. مقايسه دو گروه نشان داد پس از مداخله، ميانگين نمره كيفيت زندگي در همه حيطه ها، به جز حيطه سلامت كلي و عملكرد اجتماعي در گروه آزمون به طور معنا داري بيشتر از گروه كنترل بود. از نظر مدت زمان بازگشت به كار تفاوت آماري معناداري بين دو گروه مشاهده نشد. نتيجه گيري. برنامه توانبخشي قلبي مي تواند منجر به ارتقاء كيفيت زندگي در بيماران با سندرم كرونري حاد شود.

A im. The purpose of the present study was to investigate the effect of cardiac rehabilitation on quality of life and return to work in patients with Acute coronary syndrome (ACS). Background. ACS is one of the major cardiovascular diseases that can affects the patients’ quality of life and return to work. Method. This was a clinical trial study conducted on 50 patients with ACS admitted to the coronary care units of the selected hospital of Isfahan University of Medical Sciences in 2013-2014. The participants were randomly assigned to control (n=25) or experimental group (n=25). The experimental group received phase 1 and 2 cardiac rehabilitation program, however, the control group received usual care. The data was collected via demographic questionnaire and SF-36 quality of life questionnaire, before and one month after intervention. Return to work was estimated through questions and then was compared in both groups. Findings. There was no statistically significant difference between experimental and control groups in terms of demographic variables and cardiovascular risk factors. After intervention, in the experimental group, the mean scores in all domains of quality of life increased significantly (p<0.0001). In the control group, the mean score of quality of life, before and after the intervention was not significantly different. A statistical significant difference was found between the experimental and control groups in all domains of quality of life, except for general health and social function, in favor of the experimental group. No statistically significant difference was found between the groups in terms of the duration of return to work. Conclusion. The results of this study showed that cardiac rehabilitation program can improve the quality of life in patients with ACS.