ارائه يك راهكار جديد در تكنيك بكار گرفته شده در پروتكل ARAN جهت بهينه نمودن و افزايش كارآيي مسيريابي امن در شبكه هاي سيار موردي

براي برقراري امنيت در مسيريابي در شبكه‌هاي موردي، پروتكل‌هاي مسيريابي امن متفاوتي ارائه شده‌اند. اما متأسفانه روش به كار گرفته شده در برخي از اين پروتكل‌ها ناكارآمد بوده و برخلاف افزايش امنيت، باعث كاهش كارايي و بهينگي شده و يا اشكالات و نواقصي را به دنبال داشته‌اند. با مطالعۀ پروتكل‌هاي مسيريابي امن بسياري، نتايج حاصل از مطالعات نشان داد كه ARAN نسبت به اكثر آن‌ها سرويس‌هاي امنيتي تشخيص هويت و عدم انكار را با استفاده از تصديق‌هاي رمزنگاري به‌صورت مطمئن و امن‌تري ايجاد كرده است [11ـ16] و همچنين در برابر حملات گره‌هاي بدخواه مقاوم مي‌باشد. در نتيجه به‌طور كلي امنيت خوبي را اعمال نموده است. اما تكنيك به كار گرفته شده در آن براي برقراري امنيت، علاوه بر مصرف انرژي زياد (كه يكي از محدوديت‌هاي اصلي شبكه‌هاي بي‌سيم است) با افزايش سايز بسته‌هاي مسيريابي، نرخ سربار را نيز افزايش داده و در نتيجه افزايش تأخير و كاهش سرعت را نيز به دنبال داشته است. بنابراين ما در اين مقاله ابتدا به معرفي ARAN پرداخته و سپس نشان داده‌ايم كه اگرچه اين پروتكل در عمليات مسيريابي در شبكه‌هاي موردي، امنيت را ايجاد نموده است، تكنيك به كار گرفته شده در آن براي برقراري امنيت علاوه بر مصرف انرژي زياد با افزايش سايز بسته‌هاي مسيريابي، نرخ سربار را نيز افزايش داده و در نتيجه افزايش تأخير و كاهش سرعت را نيز به دنبال داشته است. ما در اين مقاله با ارائۀ راهكاري جديد به‌جاي تكنيك به كارگرفته شده در ARAN، سعي در برطرف نمودن مشكلات و ناكارآمدي آن نموده و آن را بهينه و كارآمدتر كرده‌ايم، به‌طوري كه نتايج حاصل از شبيه‌سازي نشان مي‌دهد كه اعمال روش پيشنهادي ما در اين الگوريتم با كاهش اندازۀ بسته‌هاي مسيريابي و نرخ سربار حاصل از آن باعث كاهش ميزان مصرف انرژي شده و همچنين زمان احراز هويت و به‌دنبال آن زمان مسيريابي را نيز كاهش داده است.