تغيير در خواص بين‌سطحي سيال/سيال/سنگ تحت تأثير فعاليت دو باكتري Bacillus licheniformis و Pseudomonas putida حين رشد در منابع كربن مختلف

مهم‌ترين مكانيسم فرآيندهاي ازدياد برداشت ميكروبي نفت، تغيير خواص بين سطحي سيال/ سيال/ سنگ است كه تحت تأثير سلول‌هاي باكتريايي و متابوليت‌هاي توليدي آنها است. براي اين منظور در اين تحقيق از دو باكتري B.licheniformis و P.putida و سه منبع كربن مختلف استفاده شد. نتايج نشان داد با توجه به تأثير نوع منبع كربن روي رشد باكتري و همچنين نوع و ميزان متابوليت‌هاي توليدي، تغيير در خواص بين سطحي سيال/ سيال/ سنگ تحت تأثير نوع منبع كربن استفاده شده است. به دنبال بررسي تأثير ساختار سلولي و اثر محيط كشت بر سازوكارهاي كاهش كشش بين‌سطحي، پايداري امولسيون‌ها و تغيير ترشوندگي از روش‌هاي تنسيومتري قطره آويزان، سنجش تحرك‌پذيري الكتروفروتيك، سنجش رئولوژي انبساطتراكمي و آزمون تعيين زاويه تماس استفاده شد. نتايج، پتانسيل بيشتر باكتري P.putida را در توليد ماده فعال سطحي نشان داد. همچنين نتايج به‌دست آمده نشان داد براي باكتري B.licheniformis، محيط كشت گلوكزي محيطي بهتر است. مواد فعال سطحي توليدي و محيط كشت باكتري B.licheniformis در محيط با منبع كربن گلوكز به ترتيب كشش سطحي و كشش بين‌سطحي را 29.07% و 43.87% كاهش داد. قرار دادن ورقه نازك در محلول محيط كشت گلوكزي باكتري B.licheniformis، زاويه تماس قطره آب را از °109.081 به °44.898 كاهش داد. براي باكتري P.putida محيط روغني و گلوكزي به ترتيب به عنوان محيطي مؤثر براي تأثير بر سطح تماس سيالسيال و سيالسنگ است. مواد فعال سطحي توليدي و محيط كشت باكتري P.putida در محيط با منبع كربن روغن زيتون به ترتيب كشش سطحي و كشش بين سطحي را 36.4% و 27.1% كاهش داد. زاويه تماس قطره آب از °109.081 به °54.050 در محيط كشت گلوكزي باكتري P.putida كاهش يافت