بررسي كيفيت مخزني سازند كربناته شكاف‎دار سروك با استفاده از داده‎هاي پتروفيزيكي و ژئوفيزيكي در يكي از ميادين نفتي خليج‌فارس

در اين پژوهش به منظور بررسي كيفيت مخزني سازند سروك در يكي از ميادين نفتي خليج‏فارس از تكنيك لاگ‎هاي تصويري در كنار مطالعه لاگ‎هاي معمولي و داده‌هاي ژئوفيزيكي استفاده شده است. تحليل لاگ‎هاي تصويري برروي چهار چاه انتخابي (C ،B ،A و D) از ميدان نفتي مورد مطالعه نشان مي‏دهد كه شيب ساختاري مخزن سازند سروك براساس 129 قرائت 11 درجه به‎سمت N69W بوده و داراي امتداد غالب N27E و S27W است. دو نوع شكستگي اصلي در مخزن مورد مطالعه شناسايي شده است. دسته‏‏ اول كه در چاه‌هاي B ،A و C قابل مشاهده هستند با 489 قرائت ميانگين شيب 81 درجه به‎سمت N38E و داري امتداد غالب N52Wا/S52E هستند. دسته دوم مربوط به چاه D با 110 قرائت ميانگين شيب 64 درجه به‎سمت N58W و داري امتداد غالب N32E/اS32W هستند. مطالعات ژئوفيزيكي منطقه نشان مي‎دهد كه ميدان نفتي مورد مطالعه داراي دو گسل اصلي با روند شمالي– جنوبي و 11 گسل محلي با روندهاي شمال غرب و جنوب شرق است. تطابق امتداد شكستگي‌هاي مشخص شده در لاگ‎هاي تصويري با امتداد گسل‌هاي ميدان حاكي از اين است كه امتداد اين شكستگي‌ها با گسل‌هاي محلي همخواني بيشتري دارند. مدل‎هاي حاصل از داده‌هاي تخلخل، تراوايي و چگالي شكستگي‌ها و مطالعه بازشدگي دهانه شكستگي‌هاي مخزن سروك نشان‎دهنده اين است كه تاثير گسل‌هاي محلي در شكستگي‌هاي ميدان مهم بوده و باعث افزايش كيفيت مخزني در اطراف چاه‌هاي C ،B و D شده است. براساس داده‎هاي حاصل از لاگ‎هاي تصويري جهت حداكثر تنش افقي برجا در مخزن نفتي مورد مطالعه به‎سمت N32W و حداقل تنش افقي برجا S55W تخمين زده مي‎شود.