فناوري بيوگاز و پيشنهادهايي عملي جهت توسعه آن از طريق آموزش هدفمند و برنامه ريزي

انرژي حاصل از بيوگاز از جمله منابع تجديدپذيري است كه مي تواند پاسخ گوي نياز انرژي جوامع گوناگون باشد. امروزه معرفي بيوگاز و به كارگيري روش هاي نوين، سبب اقبال هرچه بيشتر مردم به اين انرژي شده است. در اين مقاله لزوم استفاده از بيوگاز و مشتقات آن، صرفه اقتصادي، نحوه استفاده و روش هاي موجود آن بيان و به توانمندي هاي زيست توده اي موجود در ايران اشاره شده است. همچنين با پيشنهاد طرح اجرايي در كشور، به ايده پردازي و ارائه موضوعات تحقيقي جديد براي پژوهشگران پرداخته شده است. در اين مقاله، از روش هاي آماري و تحليلي استفاده شده و از مشاهدات عيني، پرسشنامه ها و مصاحبه ها در روستاها و شهرهاي هدف بهره گرفته شده است تا مهم ترين عوامل عدم استفاده از بيوگاز شناسايي شود و راه كارهايي چون گنجاندن رشته بيو انرژي در مقطع متوسطه و تصويب رشته هاي دانشگاهي آن ارائه شود. در مجموع، اين راهكارها دستاوردهايي چون حل مشكل بيكاري، توانمندسازي شهرداري ها و روستاييان، افزايش اميد به زندگي در روستاها و جلوگيري از مهاجرت، توسعه كشاورزي و حفظ محيط زيست را درپي خواهد داشت.