تهيه غشاهاي شبكه‌آميخته حاوي پلي‌اتر بلاك آميد و نانوذرات نقره به‌منظور بررسي تراوايي گازهاي دي‌اكسيدكربن، نيتروژن و متان

در ميان انواع مختلف پلي‌اتر بلاك آميدها، پباكس1657 خواص جداسازي بسيار مناسبي را براي گازهاي قطبي يا ميعان‌پذير مانند دي‌اكسيد‌كربن نسبت به ساير گازهاي سبك از خود نشان مي‌دهد. در اين پژوهش از پليمر پباكس1657 به‌عنوان فاز آلي و نانوذرات نقره به‌عنوان فاز معدني، به‌منظور ساخت غشاهاي شبكه آميخته استفاده شد. نانوذرات نقره به‌عنوان پركن ازيك‌طرف مي‌تواند در زنجيره‌هاي پليمري وارد شده و با افزايش حجم آزاد جزئي غشاها، تراوايي گاز را ارتقا بخشد. از طرف ديگر نانوذرات نقره كه در كنار بخش غني از الكترون زنجيره پلي‌اتيلن اكسايد در كوپليمر، به‌طور نسبي باردار شده‌اند، مي‌تواند ميل جذب غشاها را نسبت به گاز دي‌اكسيد‌كربن افزايش دهد، كه خود باعث افزايش نفوذپذيري گاز دي‌اكسيد‌كربن نسبت به گازهاي سبك در غشاهاي شبكه آميخته مي‌گردد. تراوايي و گزينش‌پذيري غشاها در دما و فشارهاي عملياتي مختلف مورد بررسي قرار گرفت. همچنين غشاها توسط آناليزهاي FTIR ،SEM و XRD مشخصه‌سازي شدند. نتايج آناليزهاي انجام‌شده نشان داد كه نانوذرات نقره بخش بلوري غشا را كاهش داده و با زنجيره آمورف كوپليمر برهمكنش داشته، كه هردو عامل مي‌توانند باعث ارتقاي ويژگي‌هاي انتقالي گازهاي قطبي گردند. همچنين نتايج آزمايش‌هاي تراوايي گاز، افزايش چشمگيري در تراوايي و گزينش‌پذيري در دماي C° 35 و فشار bar 10 را نشان داد. در غشاي بهينه در مقايسه با غشاي خالص، گزينش‌پذيري CO2/CH4 و CO2/N2 به ترتيب حدود 112 و 76% افزايش يافت. از طرفي افزايش حجم آزاد جزئي در شبكه پليمري خالص، تراوايي گاز دي‌اكسيد‌كربن را تا 141% افزايش داد.