عملكرد جذب دي اكسيد كربن در محلول پي زايليلن دي آمين: اندازه‎گيري آزمايشگاهي و مدل‎سازي با استفاده از تئوري پاسخ سطح

در اين مقاله امكان استفاده از پي زايليلن دي آمين به‎عنوان يك ماده آميني جديد جهت جذب گاز دي اكسيد كربن مورد بررسي قرار مي‎گيرد. ديتاهاي آزمايشگاهي حلاليت دي اكسيد كربن در بازه فشاري 8 الي KPa 500، دماهاي 313 الي k 353 و غلظت‎هاي 2 الي mol/L 5 از محلول پي زايليلن دي آمين اندازه‎گيري گرديد. تئوري پاسخ سطح جهت مدل‎سازي اطلاعات حلاليت مورد استفاده قرار گرفته و نتايج بيانگر دقت بالاي مدل ساخته شده است (0.9708 =R^2). نمودارهاي سه‎بعدي خروجي از مدل بيانگر آن بود كه ظرفيت جذب دي اكسيد كربن با افزايش دما و غلظت كاهش يافته اما با افزايش فشار، افزايش مي‎يابد. تاثيرات هم‎زمان دما و فشار بر ميزان جذب نشان مي‎دهد كه در فشارهاي پايين افزايش دما تاثير كمتري داشته ولي در فشارهاي بالاتر اين تاثير محسوس‎تر است. جهت بررسي توانايي پي زايليلن دي آمين  در جذب دي اكسيد كربن، اين محلول با متيل دي اتانول آمين مقايسه گرديد. نتايج نشان داد كه پي زايليلن دي آمين در دو غلظت اندازه‎گيري شده 45% ميزان جذب بالاتر، 44% سرعت جذب بيشتر، 50% ميزان جذب خالص دوره‎اي بيشتر و در حدود 35% مقاومت بالاتري را در برابر اكسيژن دارا است.