نقدي بر ادعاي همنامي پدر پيامبر اسلام و پدر مهدي موعود

آينده بشريت دغدغه همه انسان‌ها و اعتقاد به منجي در آخرالزمان فصل مشترك همه اديان آسماني بلكه غيرآسماني است. كساني كه از ستم گسترده جهان نگران بوده و همواره به دنبال روزنه اميدي براي برون رفت جهان از اين وضع نامطلوب هستند، علاقمندانه در پي كشف زواياي زندگي منجي موعود برآمده و خواهان رفع ابهام از اين باور عمومي مي‌باشند. لذا محققان ديني خصوصاً پژوهشگران شيعه، دائماً در مقام تبيين اين حقيقت والا برآمده و به معرفي موعود اديان بر اساس باورهاي مذهبي خود مي‌پردازند. آشنايي با نسب آن نقطه روشناي اميد بشري از جمله ضرورت‌هاي انكارناپذير در اين راستا مي‌باشد. با عنايت به ضرورت مزبور، و به دنبال ادعاي برخي از مشاهير اهل‌سنت مانند ابن تيميه، اين سؤال در اذهان خودنمايي مي‌نمايد كه علاوه بر همنامي آخرين پيامبر آسماني و آخرين منجي بشريت، آيا به راستي پدران آنان نيز همنام مي‌باشند؟ ضرورت پيش‌گفته و سؤال فوق، نگارنده را بر آن داشت تا با روش تحقيق كتابخانه‌اي به پژوهش در اين موضوع پرداخته و حقيقت امر را با تكيه بر منابع معتبر عامه تبيين نمايد كه مقاله حاضر نتيجه پژوهش مزبور بوده و يافته‌هاي آن حاكي از عدم صحت انگاره فوق مي‌باشد.