غفلت از مباني صلح جهاني مهدوي و راهكارهاي رهايي از آن

از مهم‌ترين چالش‌هاي اعتقادي كه سبب تأخير در تحقق صلح جهاني موعود شده است، غفلت بشريت از اصول مبنايي صلح جهاني است. از اين رو از مهم‌ترين راهكارهاي تحقق صلح جهاني، بيداري انسان‌ها از غفلت، آگاهي و توجه و نيز پايبندي آن‌ها نسبت به اين اصول و مباني است. اين نوشتار با تحليل اسنادي، در مرحله نخست به تبيين مباني صلح جهاني نظير آموزه توحيد، توحيد در تدبير و ربوبيت و نيز هدف‌مند بودن جهان (مباني هستي‌شناختي)، فطرت، و اشتراك خانوادگي انسان‌ها به حضرت آدم و حوا (مباني انسان‌شناختي)، عدالت، و اعتقاد اجتماعي انساني به ظهور امام موعود (مباني جامعه‌شناختي) پرداخته است و سپس به دنبال برخي از آن مباني، سرچشمه‌هاي غفلت انسان نسبت به مباني بيان‌شده، در ادامه راهكارهاي نظريِ متناسب با آن مباني را در جهت رسيدن جهانيان به صلح مهدوي بيان كرده است. البته به‌طور مختصر به راهكارهاي عمليِ رهايي جامعه انساني از غفلت نسبت به آن مباني نيز اشاره شده است