تحليل روايي داستان «نخجيران و شير» مثنوي معنوي با رويكرد زبان‌شناسي رمزگان رولان بارت

داستان شير و نخجيران مثنوي معنوي يكي از پيچيده‌ترين داستان‌هاي اين كتاب است كه ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد آن ظرفيت شگفت‌انگيزي را براي خوانش‌هاي متعدد فراهم مي‌كند. نظريۀ رمزگان رولان بارت يك چارچوب نظري روشمند و خلاقانه است كه به‌خوبي مي‌تواند از پسِ پيچيدگي‌ها و دلالت‌هاي گستردۀ متن ادبي برآيد. تلاش پژوهش حاضر در اين راستاست كه با به‌كارگيري نظريۀ رمزگان رولان بارت به‌ عنوان الگو، به روايت‌شناسي يكي از داستان‌هاي بلند مثنوي معنوي با عنوان «نخجيران و شير» بپردازد و نشان داده شود كه روايت اين داستان تا چه اندازه از كيفيتي باز در توليد معاني مختلف برخوردار است. همچنين، ضمن بررسي ويژگي‌هاي خاص زبان مولانا در اين روايت، ميزان قابليت نظريۀ رمزگان را در تحليل يك متن كلاسيك و كاملاً بومي ادب پارسي بيازمايد. ازجمله دستاوردهاي پژوهش حاضر مي‌توان به اين موارد اشاره كرد: 1. روايت نخجيران و شير ‌تنها يك متن صرفاً خواندني نيست، بلكه با توجه به داده‌هايي كه از كاربرد نظريۀ رمزگان بر آن به‌دست‌آمده، ظرفيت كاملاً مناسبي براي نوشتني خواندني شدن دارد. 2. از مهم‌ترين فاكتورهايي كه اين روايت را به متني باز و متكثر تبديل مي‌كند، ويژگي‌هاي خاص روايتگري راوي در اين داستان و نيز ماهيت كاملاً تمثيلي روايت است.