تأثير سنت تاريخ‌نگاري هخامنشي بر تاريخ‌نگاري يوناني

پيش از آغاز شاهنشاهي هخامنشي، مهاجرنشينان يوناني غرب آسياي صغير با فرهنگ ساكنان آسياي صغير آشنا بودند و برخي از سنت‌هاي مردمان آسياي پيشين را اخذ كردند. با حضور مهاجرنشينان مادي و هخامنشي در آسياي صغير، روابط بين يونانيان آسياي صغير و مردمان آسيايي گسترش بيشتري يافت. از موضوعاتي كه در اين عرصه محل تبادلات فرهنگي بود نحوه ثبت تاريخ بود. تاريخ‌نگاري يوناني، با وجود اينكه يك سنت تاريخ‌نگاري مستقل در دوره هخامنشي است، ارتباط نزديكي با سنت‌هاي ايراني و شرقي دارد. عناصر ايراني در آسياي صغير در سطوح بالاي حكومتي حضور داشتند و آداب و سنت‌هاي خود را در اين مناطق توسعه دادند. نفوذ و تأثير فرهنگ هخامنشي بر سنت‌هاي محلي آسياي صغير در سنت تاريخ‌نگاري اين جوامع اثرگذار بود. اين پژوهش ابتدا سعي دارد تا عناصر ايراني حاضر در آسياي صغير را بازشناسي كند و با شناسايي عناصر سنت شفاهي ايراني در قالب كتيبه‌ها و مقايسه آن با عناصر يوناني تاريخ‌نگاري آسياي صغير، تأثير برخورد اين دو سنت و تبادلات فرهنگي به وجودآمده در اثر اين برخورد را در تحول تاريخ‌نگاري يونانيان آسياي صغير نشان دهد، و در ادامه تكوين تاريخ‌نگاري در شبه جزيره يونان را، كه به ادعاي نگارندگان محصول تطوّر تاريخ‌نگاري آسياي صغير در دوران پيش از سده ششم ق.م است، تحليل و تبيين كند.