فلسفه كارآفريني در نظريات اقتصادي

نظريات اقتصادي سهم قابل توجهي در كارآفريني داشته و يكي از ريشه هاي تاريخي آن را شكل داده اند. با اين وجود، مفهوم كارآفرين و عملكرد او يعني كارآفريني در جامعه، طيف گسترده اي در نظريات دارد. طبقه بندي ها و نتايج تحقيقات پيشين، كارآفرين را به عنوان كنشگر يا فعال اقتصادي، سرمايه دار، مدير، مالك، آربيتراژ، مبتكر و تحمل كننده عدم اطمينان معرفي نموده است. گرچه پژوهش هاي پيشين با كشف بسياري از تفاوت ها ميان نظريات اقتصادي درك ما را بالا برده اند، اما تا به حال پژوهش هاي اندكي در خصوص پايه هاي فلسفي اين تفاوت ها انجام گرفته است. هدف اين مقاله، بررسي نكات مورد غفلتي است كه برخي تفاوت هاي اساسي موجود در مفهوم كليدي كارآفرين در نظريات اقتصادي را بر پايه مفروضات فلسفي شان تشريح مي كند. در واقع، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به اين سوال است كه ريشه هاي فلسفي تعاريف متفاوت از كارآفرين در نظريات اقتصادي چيست؟ درك اين تفاوت ها از آن جهت مهم است كه مخاطب را در تشخيص عوامل تاثيرگذار بر سياست هاي مداخله اي طراحي شده براي ترويج كارآفريني و بنگاه ياري مي دهد.