تأثير اصل صحت بر امنيت رواني فرد و جامعه

علم فقه از گستردگي و سيطره بالايي در همه ابعاد زندگي انسان؛ بخصوص در نظام اجتماعي، برخوردار است. خداوند متعال علاوه بر ملاحظات فردي در جعل و تشريع احكام و فروعات فقهي، به مصالح و مفاسد اجتماعي نيز توجه داشته و سلامت جامعه را در نظر گرفته است. جامعه سالم، قبل از آسايش، به «امنيت رواني» نيازمند است. از قواعد اثرگذار بر امنيت رواني، «قاعده صحت» در علم فقه است. شارع مقدس دستور داده تا اعمال و رفتار، حتي گفتار و اعتقادات ديگران، بر صورت صحيح حمل شود و اين امر در وجدان، فكر و ذهن، نهفته و با فطرت انسان هماهنگ است. اين قاعده در اكثر كتب قواعد فقهيه مورد بحث و بررسي قرار گرفته و در دو معناي «جواز تكليفي» و «صحت وضعي» شهرت بيشتري يافته است. در اين مقاله با استفاده از آيات، روايات و منابع فقهي، هر دو معنا، مورد پژوهش قرار گرفته و دريافته است كه امنيت رواني بر انواع ديگر امنيت، مقدم است و با توجه به ادله اعتبار اصل صحت كه به نوعي به امنيت رواني اشاره دارند، عمل به اين قاعده، سبب ايجاد امنيت رواني و آرامش در افراد و جامعه مي‏شود.