فلسفه سياسي و بسط تفكر توحيدي در صنعت تمدن اسلامي

جامعنگري فيلسوفان سياسي اسلامي موجب اهتمام ايشان به طراحي نظام‌هاي كلان در حوزه نرم‌افزار و ترسيم نظام‌هاي كاربردي در ساحت سخت‌افزار تمدني است. نكته پر اهميت در اين ميان آن است كه در فلسفه سياسي اسلامي، نظام‌هاي اجتماعي، ارتباطي سيستمي و هم‌افزا با يكديگر داشته؛ بگونه‌اي كه خلل در يكي از نظام‌‌ها موجب اختلال در ساير نظام‌ها و مانع نيل به مقصود خواهد شد. از اين جهت، در طراحي نظام‌هاي كلان و كاربردي به تركيب دانش و بينش بصورت تركيب اتحادي و نه انضمامي توجه وافر شده است. بر اين اساس، تراوش نظام‌هاي كلان و كاربردي در انديشه فيلسوفان و متفكران اسلامي ارتباطي قريب با مباني تفكر اسلامي داشته و توحيد، اساسي‌ترين مبنا در طراحي چنين نظام‌هايي است. اين مقاله در صدد تبيين ماهيت صنعت در حوزه تمدن اسلامي بر اساس متون فلسفه سياسي و ظرفيت صنعت براي بسط تفكر توحيدمحور به‌ عنوان پايه‌اي‌ترين ارزش در فلسفه سياسي و حوزه تمدن اسلامي است.