بررسي عوامل مؤثر بر انتشار به هنگام گزارش حسابرسي

با توجه به اهميت صورت‌هاي مالي و نقش و ارزش اطلاعات براي تصميم‌گيرندگان و سرمايه‌گذاران، لازم است گزارش حسابرسي شركت‌ها از ويژگي به هنگام بودن برخوردار باشد تا بتوان به اطلاعات ارائه شده اتكا نمود. هدف اين پژوهش، بررسي عوامل مؤثر بر انتشار به هنگام گزارش حسابرسي است. در اين زمينه، تأثير سه دسته عوامل مرتبط با حسابرس مستقل، راهبري شركتي و كميتۀ حسابرسي بر تأخير در گزارش حسابرسي مورد آزمون تجربي قرار گرفت. همچنين، پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و رويكرد آن پس‌رويدادي است. دوره زماني مطالعه نيز شامل سال‌هاي 1390 تا 1394 و نمونه برگزيده متشكل از 115 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. فرضيه‌هاي پژوهش در قالب رگرسيون چندمتغيره در نرم‌افزار Eviews نسخه 9 مورد آزمون قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه بين ويژگي‌هاي اندازۀ مؤسسۀ حسابرسي، نوع اظهارنظر حسابرس، ريسك گزارش‌دهي، تعداد بندهاي گزارش حسابرسي و اندازۀ هيئت‌مديره با تأخير در گزارش حسابرسي، رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين، بين تمركز مالكيت و تخصص اعضاي كميتۀ حسابرسي با تأخير در گزارش حسابرسي، رابطۀ منفي و معناداري برقرار است. با توجه به يافته‌هاي پژوهش پيشنهاد مي‌شود در راستاي افزايش ويژگي‌هاي كيفي اطلاعات، توجه بيشتري به عوامل مؤثر بر تأخير گزارش حسابرسي شود.