ارزش يك ريال وجه نقد نگهداري شده در شركت از نگاه سهامداران

تئوري توازن وجه نقد بيان مي‌كند كه براي ميزان وجه نقد نگهداري شده در شركت‌ها سطح بهينه‌اي وجود دارد، درحالي‌كه تئوري‌هاي ديگر بيان مي‌كنند كه سطح بهينه‌اي براي نگهداري وجه نقد وجود ندارد. در اين پژوهش براي آزمون تئوري توازن، به بررسي ميزان انحراف از سطح بهينه نگهداشت وجه نقد و ارزش وجه نقد از منظر سهامداران پرداخته شد. داده‌هاي اين پژوهش شامل 110 شركت پذيرفته‌شده در بورس تهران و در طول دوره زماني 1388 تا 1394 است. براي ارزيابي تئوري توازن و تعيين ارزش وجه نقد توسط شركت به دو بخش تفكيك شد: 1) سطح بهينه از نگهداشت وجه نقد 2) انحراف از سطح بهينه وجه نقد شركت. نتايج بيانگر اين است كه هنگامي‌كه وجه نقد نگهداري شده در حال نزديك شدن به سطح بهينه است، يك ريال وجه نقد اضافه‌شده براي سهامداران بيش از يك ريال (13/1 ريال) ارزش دارد و برعكس هنگامي‌كه يك ريال اضافه‌شده باعث گردد از سطح بهينه وجه نقد فاصله گرفته شود، يك ريال اضافه‌شده داراي ارزش كمتر از يك ريال (97/0 ريال) است؛ بنابراين نتايج اين پژوهش سازگار با تئوري توازن نگهداشت وجه نقد است.