پيش بيني سلامت روان دانش‌آموزان براساس باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني سلامت روان دانش آموزان براساس باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي  انجام گرفت. روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه دبيرستان هاي دخترانه و پسرانه دولتي رشت در سال تحصيلي 95-1396 تشكيل دادند كه 250 دانش آموز دختر و پسر به روش نمونه گيري چندمرحله اي، به عنوان نمونه ي آماري انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسش نامه سلامت روان، پرسشنامه باورهاي ديني، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي و پرسش نامه رشد اخلاقي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بين باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي با سلامت روان دانش آموزان رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد (P 0.01). نتايج تحليل رگرسيون آشكار كرد كه 0.31 درصد از كل واريانس سلامت روان دانش آموزان به وسيله باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي پيش بيني مي شود (P 0.01). بنابراين با افزايش باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي بر ميزان سلامت روان دانش آموزان افزوده مي شود. به عبارت ديگر باورهاي ديني، خودكارآمدي تحصيلي و رشد اخلاقي از متغيرهاي مهم در سلامت روان دانش آموزان است.