دلالت‌هاي تربيتي رويكرد روان‌شناختي سازنده‌گرايي در طراحي محيط‌هاي يادگيري فن‌آورانه

اين پژوهش با هدف مطالعه دلالت‌هاي تربيتي رويكرد روان‌شناختي سازنده­گرايي در طراحي محيط يادگيري الكترونيكي و هوشمند انجام گرديد. روش پژوهش از نوع روش تحقيق آميخته بود و جامعه آماري پژوهش در دو بخش كمي و كيفي مورد بررسي قرار گرفت كه در بخش كيفي متخصصان و فعالان حوزه آموزش الكترونيكي و هوشمندسازي مدارس بوده و در بخش كمي نيز فعالان و كارشناسان و معلمان اين حوزه در سطح شهر تهران بودند. روش نمونه­گيري در بخش كيفي هدفمند و در بخش كمي به شيوه اتفاقي بود. حجم نمونه كيفي در مرحله اشباع نظري 16 نفر و نمونه كمي 193 نفر بود. داده­هاي مرحله كيفي با روش مصاحبه و در مرحله كمي با پرسش­نامه حاصل از مصاحبه مرحله كيفي بود. پايايي پرسش­نامه استخراجي برابر 886/0 بوده روش تحليل مرحله‌ي كمي تحليل عاملي  اكتشافي بوده و عامل­هاي شناسايي شده شامل هدف، محتوا، روش تدريس، ارزشيابي، مواد و منابع يادگيري، فعاليت­هاي يادگيري، زمان، مكان و گروه­بندي به ميزان 29/61 درصد دلالت­هاي تربيتي رويكرد سازنده­گرايي را در طراحي محيط يادگيري الكترونيكي و هوشمند تبيين مي­نمايد. به محققان پيشنهاد مي­شود در طراحي محيط­هاي يادگيري الكترونيكي و هوشمند  از رويكرد روان‌شناختي سازنده­گرايي بهره ببرند.