نقش سيستم بازداري/فعال‌سازي رفتار، راهبرد‌‌هاي تنظيم شناختي هيجان و سرشت و منش در پيش‌بيني نشانه‌هاي اضطراب اجتماعي دانش‌آموزان متوسطه

هدف پژوهش حاضر، پيش­بيني اضطراب اجتماعي در دانش­آموزان از طريق متغيرهاي سيستم بازداري فعال­سازي رفتار، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و سرشت و منش است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه­ي آماري پژوهش شامل كليه دانش­آموزان دختر و پسر مشغول به تحصيل در مقطع دبيرستان شهرستان بستان­آباد در سال تحصيلي 941395 بود كه با روش خوشه­گيري نمونه­اي به حجم120 نفر (60 دختر و60 پسر) انتخاب شده است. جمع­آوري داده­هاي پژوهش از طريق پرسش­نامه­هاي سيستم بازداري و فعال­ساز رفتاري (BAS/BIS)، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان (CERQ)، سرشت و منش كلونينجر و اضطراب اجتماعي (SPIN) انجام گرفت و با استفاده از ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته­ها نشان داد بين سيستم بازداري رفتار، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و دو بعد سرشت (آسيب­پرهيزي و نوجويي) و يكي از ابعاد منش (خود­راهبري)، با نشانه­هاي اضطراب اجتماعي رابطه معناداري وجود دارد. تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد سيستم بازداري/ فعال­سازي رفتار، راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و بعد سرشت به طور معناداري پيش­بيني كننده نشانه­هاي اضطراب اجتماعي است. بر اين اساس حساسيت بالاي سيستم BIS و دشواري در تنظيم شناختي هيجان و همچنين ابعاد نوجويي، خودراهبري و آسيب­پرهيزي در بروز و نگه­داري اضطراب اجتماعي دخيل هستند كه مي­توان با شناسايي آن­ها در جهت پيشگيري از اين اختلال اقدام نمود.