مقايسه عامل به احكام بودن، جهت‌گيري مذهبي و سرمايه روان‌شناختي در ميان دانش‌آموزان دختر و پسر

هدف پژوهش حاضر مقايسه عامل به احكام بودن، جهت­گيري مذهبي و سرمايه روان­شناختي در ميان دانش­آموزان دختر و پسر بود. جامعه آماري دانش­آموزان دختر و پسر آموزشكده سماي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سال تحصيلي 9798 بود. نمونه پژوهش تعداد ۵0 نفر دختر و پسر به سهم برابر كه به شيوه نمونه­گيري خوشه‌اي دو مرحله­اي انتخاب شدند. افراد نمونه پرسشنامه­هاي عامل به احكام، سرمايه روان­شناختي لوتانز و پرسشنامه جهت­گيري مذهبي آلپورت به­صورت گروهي تكميل كردند و همساني دروني آن­ها با استفاده از آلفاي كرونباخ بررسي گرديد، در بررسي ارتباط بين گزينه هاي مربوط به عامل به احكام با جنسيت از آزمون كاي اسكوار استفاده شد. نتايج نشان داد از نظر امر به معروف و نهي از منكر، حفظ نگاه، پوشش مناسب، قسم، پرهيز از تجسس و گمان بد، پرهيز از سخن چيني، انجام كار خير و نيكي بر پدر و مادر با جنسيت ارتباط معناداري داشت. به­طوري­كه در اكثر موارد به استثناء پرهيز از تجسس و گمان بد و نيز انجام كار خير دختران از پسران برتر بودند. بر اساس نتايج آزمون t بين دوجنس از نظر هر چهار مؤلفه مربوط به سرمايه روان­شناختي و جهت گيري مذهبي دروني و بيروني اختلاف معنادار بود، بطوريكه مقايسه ميانگين نشان داد در همه موارد دخترها نسبت به پسرها از ارزش بالايي برخوردار بودند. بين دو جنس از نظر نمره كل عامل به احكام اختلاف معناداري مشاهده نگرديد.