بررسي تاثير تمرين هاي غيرفعال دامنه حركتي در مرحله حاد بروز سكته مغزي بر عملكرد حركتي بيمار

The effect of passive range of motion exercise on motor function of patients in acute phase of stroke

هدف. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير تمرين هاي غيرفعال دامنه حركتي در مرحله حاد بروز سكته مغزي بر عملكرد حركتي بيمار انجام شد. زمينه. تمرين هاي مكرر و مستمر در شش ماه اول پس از بروز سكته مغزي، به واسطه ايجاد تغييرات در سيستم عصبي تحت عنوان هايي همچون قابليت انعطاف پذيري و فرايند دياچسيس، سبب بهبود بخش قابل توجهي از عملكرد حسي و حركتي بيماران مي شود. روش كار. بيماران مبتلا به سكته مغزي ايسكميك اوليه با شدت متوسط كه در شش ساعت ابتدايي شروع علائم مراجعه كردند، به صورت غيرتصادفي در يكي از دو گروه آزمون (37 نفر) و كنترل (24 نفر) قرار گرفتند. پس از تعيين نمره عملكرد حركتي اندام دچار ضعف يا فلج بر اساس معيار تعديل شده اشورث و قدرت عضلاني، تمرينات غيرفعال دامنه حركتي در گروه آزمون در 48 ساعت اول بستري در 6 تا 8 نوبت 30 دقيقه اي اعمال شد. سپس يك ماه بعد، معاينات تكرار و داده ها مورد مقايسه قرار گرفت. يافته ها. بيشترين پيشرفت در ميانگين نمره عملكرد حركتي، در اندام فوقاني گروه آزمون (3/45) نسبت به وضعيت پايه (2/63) مشاهده شد. در مرحله حاد، مداخله، سبب بهبود قدرت عملكرد حركتي در هر دو اندام فوقاني و تحتاني شد (P<0.0001). در گروه كنترل، بهبودي تنها در عملكرد حركتي اندام فوقاني مشاهده شد (0/012=P). بيشترين تغييرات، در عملكرد حركتي اندام فوقاني (0/045=P) و تحتاني (0/004=P)، در ماه اول نسبت به وضعيت پايه بود. نتيجه گيري. اين مطالعه نشان داد، در ماه اول تفاوت معني داري بين دو گروه از نظر ميانگين نمره عملكرد حركتي اندام هاي فوقاني و تحتاني حاصل نشد. در ابتدا به نظر مي رسد كه مداخله انجام شده در مرحله حاد سكته مغزي در بهبود عملكرد حركتي بيماران گروه آزمون بي تاثير است، ولي با بررسي تغييرات نمره عملكرد حركتي در فواصل زماني پايه تا ماه اول موثر بودن مداخله تاييد شد. لذا با وجود بهبود عملكرد حركتي در هر دو گروه، بهبودي در گروه آزمون برجسته تر بود.

Aim. The study was conducted to examine the effect of passive range of motion exercises on motor function of patients in acute phase of stroke. Background. Stroke is one of the most common cerebrovascular disorders. Continuous repetitive exercises in the first six month of stroke may restore significant part of sensory-motor function. Method. In a randomized controlled trial, the patients with moderate or sever ischemic stroke who experienced hemiparesis or hemiplegia were recruited. Motor function level of defected limb was assessed based on “modified ashworth scale” and motor strength scoring tool. Patients in experimental group (n=37) received passive range of motion exercises, within the 48h of onset of stroke, 6-8 times with 30-45 minutes duration. Patients in control group (n=24) received conventional care. The groups were compared one month after intervention. Findings. The most recovery was found in upper extremity strength after first month (3.45) relative to basic assessment (2.36). In experimental group, motor strength of upper and lower extremity improved, one month after intervention (P<0.0001). The results showed recovery in motor strength just in upper extremity of control group, after one month (P=0.012). Intervention had no effect on muscle tone. Conclusion. According to more positive changes in motor function of experimental group after one month, it is suggested to apply the intervention for this group of patients.