تاثير دوازده هفته تمرين در آب بر سطوح سرمي كمرين در مردان مبتلا به ديابت نوع دو

Effect of a 12-Week Aquatic Exercise on Serum Chemerin Levels in Men with Type 2 Diabetes

مقدمه: كمرين نقش مهمي در التهاب و متابوليسم گلوكز دارد و سطوح خوني آن در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو بالاست. از طرف ديگر، تمرينات در آب مي تواند بر متابوليسم چربي تاثير داشته باشد و ممكن است سطوح كمرين بعنوان يك آديپوكاين را تعديل نمايد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير 10 هفته تمرين در آب بر سطوح كمرين در مردان مبتلا به ديابت نوع دو انجام شد. 52 سال و نمايه توده بدني /54±3/ روش كار: در اين تحقيق نيمه تجربي، 08 مرد مبتلا به ديابت نوع دو با ميانگين سني 11 00/00±1/03 كيلو گرم بر متر مربع انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه كنترل 13 =تعداد و تجربي 15 =تعداد تقسيم شدند. ازمودنيهاي گروه تجربي به مدت 10 هفته 3 جلسه در هفته در تمرينات در آب شركت كردند. سطوح سرمي كمرين، درصد چربي نسبت دور كمر به دور باسن، نمايه توده بدن و قند خون ناشتا قبل و بعد از 10 هفته تمرين در آب اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آن كوآ ه تجزيه و تحليل شدند. =2/ يافته ها: سطوح سرمي كمرين ) 244 P =2/ (، درصد چربي بدن ) 221 P =2/ (، نسبت دور كمر به دور باسن ) 211 P ( و نمايه توده 2/ بدن 221 P در گروه تجربي پس از 10 هفته تمرين در آب در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري كاهش يافت، اما قند =2/ خون ناشتا تغيير معني داري نداشت 130 P . نتيجه گيري: به نظر مي رسد تمرينات ورزشي در آب مي تواند با كاهش سطوح كمرين و بهبود تركيب بدن نقش موثري در بهبود بيماري ديابت نوع دو داشته باشد.

Introduction: Chemerin plays an important role in the glucose metabolism and inflammation. It was shown that circulatory levels of chemerin increased in patients with type 2 diabetes. Aquatic exercise has an effect on adipose tissue metabolism, and may modulate the chemerin levels as an adipokine. The purpose of this study was investigate the effect of 12-Weeks aquatic exercise on serum levels of chemerin in men with type 2 diabetes. Methods: In this quasi-experimental study, 28 men with type 2 diabetes ( age50.54 ± 6.19 years old, BMI 27.22 ± 1.93 kg/m2) were selected based on our inclusion criteria and randomly divided into experimental (n = 15) and control (n = 13) groups. The experimental group participated in 12-weeks of aquatic exercise (three session per week). Serum levels of chemerin, body fat percent, waist to hip ratio (WHR), body mass index (BMI) and fasting blood sugar (FBS) were measured before and after the 12-weeks aquatic exercise. Data were analyzed using SPSS and ANCOVA was using evaluate the differences between groups. Results: Serum levels of chemerin (P = 0.044), body fat percent (P = 0.001), WHR (P = 0.011) and BMI (P = 0.001) significantly decreased, but FBS has not significant changes (P = 0.137) in the experimental group compared to the control group. Conclusions: It seems that aquatic exercise can play an effective role in the improvement of type 2 diabetes by reducing the chemerin levels and improving the body composition.