عنوان مقاله :
اثربخشي نمايش درماني بر علائم قبل از قاعدگي و دلزدگي زناشويي در زنان
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Drama Therapy on Premenstrual Symptoms and Marital Burnout in Women
پديد آورندگان :
شهركي قديمي، شيما دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان -گروه روانشناسي , خواجوندخوشلي، افسانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان -گروه روانشناسي , اسدي ، جوانشير دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرگان- گروه روانشناسي
كليدواژه :
زنان , نمايش درماني , علائم قبل از قاعدگي , دلزدگي زناشويي
چكيده فارسي :
مقدمه: علائم قبل از قاعدگي يك رخداد دورهاي است كه تركيبي از تغييرات فيزيكي، هيجاني، روانشناختي و رفتاري ميباشد و نقش مهمي در دلزدگي زناشويي دارد. با توجه به عوارض درمانهاي دارويي و عدم وجود پژوهشهاي كافي درباره نمايش درماني، پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي نمايش درماني بر علائم قبل از قاعدگي و دلزدگي زناشويي در زنان انجام شد.
روش كار: اين پژوهش نيمهتجربي با طرح پيشآزمون و پسآزمون با گروههاي مداخله و كنترل بود. جامعه پژوهش زنان 35-25 ساله داراي مشكل در روابط زناشويي مراجعهكننده به مراكز مشاوره شهر مشهد در فصل بهار سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 44 زن بودند كه با روش نمونهگيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه جايگزين شدند. گروه مداخله 10 جلسه 90 دقيقهاي با روش نمايش درماني آموزش ديد. ابزارهاي پژوهش پرسشنامههاي علائم قبل از قاعدگي (سيهبازي و همكاران، 2011) و دلزدگي زناشويي (پاينز، 1996) بودند. دادهها با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري با استفاده از نرمافزار SPSS-21 تحليل شدند.
يافتهها: نتايج نشان داد كه در مرحله پسآزمون بين گروههاي مداخله و كنترل از نظر علائم قبل از قاعدگي و دلزدگي زناشويي در زنان تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر نمايش درماني باعث كاهش معنادار علائم قبل از قاعدگي (0/001P<، 154/570F=) و دلزدگي زناشويي (0/001P<، 109/643F=) در زنان شد.
نتيجهگيري: نتايج حاكي از اهميت نمايش درماني در بهبود علائم قبل از قاعدگي و دلزدگي زناشويي در زنان بود. در نتيجه، درمانگران ميتوانند از نمايش درماني براي كاهش علائم قبل از قاعدگي و دلزدگي زناشويي در زنان استفاده كنند
چكيده لاتين :
Introduction: Premenstrual symptoms are a periodic event that combination of physical, emotional, psychological and behavioral changes and have an important role in marital burnout. Due to the complications of drug treatments and the lack of adequate research about drama therapy, present study aimed to determine the effectiveness of drama therapy on premenstrual symptoms and marital burnout in women.
Methods: This research was a semi-experimental with a pre-test and post-test design with an experimental and control groups. Research population was women aged 25-35 years with problem in marital relationship referring to the counseling centers of Mashhad city in spring season of 2017 year. Sample research was 44 women that selected by available sampling method and randomly assigned to two group. The experimental group 10 sessions of 90 minutes trained by drama therapy. Research tools were the questionnaires of premenstrual symptoms (Siahbazi & et al, 2011) and marital burnout (Pines, 1996). Data were analyzed by multivariate analysis of covariance method with using SPSS-21 software.
Results: The results showed that in the post-test stage there was a significant difference between the experimental and control groups in terms of premenstrual symptoms and marital burnout in women. In other words, drama therapy significantly reduced premenstrual symptoms (F = 154.570, P < 0.001) and marital burnout (F = 109/643, P < 0.001) in women.
Conclusions: The results indicated the importance of drama therapy in improving the premenstrual symptoms and marital burnout in women. As a result, therapists can use the drama therapy to reduce premenstrual symptoms and marital burnout in women.
عنوان نشريه :
پژوهش توانبخشي در پرستاري
عنوان نشريه :
پژوهش توانبخشي در پرستاري