مدل‌يابي روابط بين اهداف پيشرفت و تعلل ورزي تحصيلي با عملكرد رياضي دانش‌آموزان اول دبيرستان

هدف از اين پژوهش، مدل‌يابي روابط بين اهداف پيشرفت و تعلل‌ورزي تحصيلي با عملكرد رياضي دانش‌آموزان دختر اول دبيرستان (دوره دوم) يزد بود. بدين منظور ۳۰۰ دانش‌آموز به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند و به منظور گردآوري اطلاعات، از پرسش‌نامه‌هاي جهت‌گيري هدف و پرسش‌نامه اهمال‌كاري تحصيلي و نمره رياضي پايان نيمسال دوم تحصيلي كه به صورت هماهنگ كشوري برگزار شد، استفاده گرديد. مدل ارزيابي شده از شاخص‌هاي برازندگي خوبي برخوردار بود. نتايج مدل معادلات ساختاري نشان داد كه متغير هدف تسلط گرايشي تأثير منفي و معناداري بر تعلل‌ورزي تحصيلي (0.40=B) داشت؛ ولي تأثير معناداري بر عملكرد رياضي نداشت. متغير هدف تسلط اجتنابي تأثير مثبت و معناداري بر تعلل‌ورزي تحصيلي (0.34=B) و تأثير منفي و معناداري بر عملكرد رياضي (0.14=B) داشت. متغير هدف عملكرد گرايشي نيز تأثير منفي و معناداري بر تعلل‌ورزي تحصيلي (0.18=B) و تأثير مثبت و معناداري بر عملكرد رياضي (0.22=B) داشت. متغير هدف عملكرد اجتنابي تأثير معناداري بر تعلل‌ورزي تحصيلي و عملكرد رياضي نداشت. با توجه به نتايج به دست آمده، از طريق تغيير در جهت‌گيري هدف، مي‌توان اقدام به كاهش تعلل‌ورزي يا اصلاح آن نمود و عملكرد رياضي را ارتقاء داد.