بررسي تاثير استفاده از سامانه بازخوراني گازهاي خروجي و سوخت بيوديزل بر پارامترهاي احتراقي، دوده و آلاينده NOx يك موتور اشتعال تراكمي

در اين تحقيق، تاثير استفاده از يك سامانه EGR بر پارامترهاي احتراقي و آلاينده هاي NOx و دوده در يك موتور با سوخت بيوديزل بررسي شد. بدين منظور، از يك موتور اشتعال تراكمي تحقيقاتي، دو نوع سوخت ديزل خالص و مخلوط ديزل و بيوديزل (B20)، سه نسبت EGR (0، 10 و 25 درصد) و سه بار 7، 14 و Nm 21 استفاده شد. سوخت مورد استفاده سوخت بيوديزل حاصل از روغن پسماند بود. نتايج حاصل از تحقيق نشان داد كه افزودن سوخت بيوديزل به سوخت ديزل به ميزان كمي موجب افزايش فشار بيشينه درون سيلندر شد. بيشترين افزايش فشار بيشينه، به دليل استفاده از سوخت بيوديزل برابر با 1/97 درصد بود. با افزايش نسبت EGR، فشار بيشينه درون سيلندر كاهش يافت. مقدار تاخير در اشتعال براي سوخت B20 كمتر از سوخت ديزل خالص بود. بيشترين مقدار كاهش تاخير در اشتعال برابر با 7/3 درصد بود. با افزايش نسبت EGR دماي بيشينه درون سيلندر كاهش يافت. به طوركلي، افزايش نسبت EGR موجب كاهش مقدار بيشينه نرخ آزادسازي گرما شد. با افزايش نسبت EGR مقدار آلاينده  خروجي موتور براي هر دو نوع سوخت استفاده شده كاهش يافت.