بررسي عددي تاثير استفاده از دو انژكتور در راهگاه ورودي بر برخي مشخصه‌هاي احتراقي يك موتور احتراق جرقه‌اي پرخوران

امروزه، با وجود مزيت هاي استفاده از فناوري تزريق مستقيم در موتورهاي احتراق داخلي، اين فناوري، همچنان، با چالش هاي مختلفي، نظير هزينه هاي زياد توسعه احتراق در اين موتورها و آلايندگي، همراه است. اين چالش ها منجر به ادامه روند توليد موتورهاي تزريق در راهگاه ورودي شده است، به طوري كه توليد اين موتورها در برخي بازارهاي بزرگ جهان رو به افزايش است. با توجه به وضع قوانين سختگيرانه مربوط به آلايندگي، موتورهاي تزريق در راهگاه ورودي نيازمند بازنگري و استفاده از فناوري هاي نوين است. يكي از فناوري هاي معرفي شده براي بهبود عملكرد اين موتورها فناوري APFI است. در طرح APFI، با تزريق سوخت در حالت دريچه باز، امكان استفاده از مزاياي اصلي فناوري تزريق مستقيم با هزينه و چالش كم تر مهيا مي شود. با توجه به لزوم معرفي و استفاده از فناوري هاي جديد در زمينه بهبود عملكرد موتور و كاهش آلايندگي آن، در اين پژوهش، به بررسي تاثير استفاده از دو انژكتور در راهگاه ورودي بر ميزان خيس شدگي ديواره، نحوه توزيع سوخت درون محفظه احتراق و توان خروجي موتور پرداخته شده است. مطالعات نشان داد استفاده از اين طرح ميزان لايه سوخت تشكيل شده در سامانه تنفس موتور نسبت به موتور PFI پايه را 75 درصد كاهش مي دهد. از طرفي، توزيع سوخت درون محفظه احتراق و در اطراف شمع كاملا همگن مي شود، كه منجربه بهبود فرايند احتراق و افزايش بيشينه فشار محفظه احتراق مي شود. بررسي ها نشان داد كه عملكرد مطلوب موتور APFI  به شدت وابسته به زمان شروع تزريق است. لذا، بهترين زمان تزريق سوخت نيز، به عنوان نقطه بهينه كاركرد مشخص شد.