كنش سياسي آيت‌الله خويي با حزب بعث در عراق

آيت‌الله خويي از مراجع تقليدي است كه دوران حيات او از جنبه‌هاي مختلف قابل بررسي است؛ از سويي، عمده حيات مرجعيت او در دوران حزب بعث سپري گرديد كه تجريه رويارويي يكي از مراجع جوان نجف (آيت‌الله سيد محمدباقر صدر) با حزب بعث به شهادت ايشان انجاميد و از سوي ديگر، نظامي ديني به دست يك مرجع تقليد در همسايگي عراق تأسيس شد كه دوران حيات و تثبيت خود را طي مي‌كرد. اين شرايط در كنار جنگ بين دو كشور ايران و عراق، شرايط ويژه‌اي را براي آيت‌الله خويي به وجود آورد. اين شرايط از آيت‌الله خويي كارگزاري مي‌سازد كه كنش سياسي او با ساختار (حزب بعث) مهم و براي فهم و تحليل نهاد مرجعيت راهگشاست. از‌اين‌رو دغدغه اصلي مقاله، تحليل كنش سياسي آيت‌الله خويي در دو دوره حسن ‌البكر و صدام حسين براي فهم بهتر از مناسبات نهاد مرجعيت و سياست در عراق است. دست‌آورد مهم مقاله را مي‌‍توان در اين نكته دانست كه با توجه به شرايط نابسامان اجتماعي و استبداد سياسي، اولويت ايشان، حفظ حوزه علميه و كيان تشيع در عراق و منطقه و نيز برقراري نسبتي با نظام انقلابي شيعي در ايران بود