رويكرد گروه‌هاي جهادي نسبت به نص: مراجعه مستقيم به نص به‌مثابه روشي جهت درهم آميختگي متن و عمل

هدف پژوهش حاضر بررسي نحوه‌ي رويكرد جهادگرايان متاخر به متن نص است. فرض اين پژوهش مبتني است بر اين‌كه منطق فهم و نحوه و روش مراجعه‌ي جهادگرايان متاخر به متن نص مي‌تواند در فهم و شناخت منطق عمل و كنش ايشان موثر واقع گردد. تشريح سازوكار فهم منتهي به عمل عاجل نزد گروه‌هاي تكفيريجهادي، وجه تمايز پژوهش پيش‌رو است. تحليل تلقي جهادگرايان تكفيري از متن و توقع ايشان از آن را با بهره‌گيري از روش توصيفي–تحليلي پيش برده‌ايم؛ نتايج حاصله نشان مي‌دهند كه گفتمان سلفيسم هدف غايي خود را عملي‌نمودن نص تعريف مي‌كند. اين گفتمان كه نص را بي‌پيرايه‌ترين بخش دين مي‌داند، مي‌كوشد آن را از طريق سازوكارهاي منطبق با خوانش خود از نص و سلف عملياتي نمايد. نص از ديدگاه آن‌ها به‌مثابه منبع ايدئولوژيك و توجيه‌گر كنش جهادي در راستاي محقق‌ساختن رسالت خودخوانده، مورد مراجعه‌ي بي‌واسطه قرار مي‌گيرد. اين گفتمان، نص را در عين‌حال كه به‌عنوان بن‌مايه‌ي ايدئولوژي و منبع مشروعيت و مرجع توجيه و تجويز مي‌شناسد؛ به متن به‌مثابه دغدغه و هدف كنش جهادي نيز مي‌نگرد. عدم پاي‌بندي سلفيسم نوين به تفسيرهاي تاريخي از متن نص منجر به شكل‌گيري فهمي منجمد و قالب‌بندي‌شده برمبناي ذات‌مندي كنش جهادي گرديده است.