طراحي شبكه زنجيره تامين حلقه بسته تحت شرايط اختلال و عدم قطعيت با در نظرگرفتن كيفيت و استراتژي تاب آوري

در سال هاي اخير با توجه به افزايش نگراني هاي زيست محيطي، قوانين دولتي و محدوديت منابع طبيعي و تاثير قوانين سبز، زنجيره تامين حلقه بسته توجه فزاينده اي را به خود جلب كرده است. از آنجايي كه تامين كننده نقش مهم و اساسي در زنجيره تامين دارد در صورت مواجه شدن با ريسك و اختلال اثرات زيان بار و مهمي براي زنجيره تامين به بار خواهد آورد، بنابراين مطالعه و بررسي اين شرايط امري ضروري به نظر مي رسد. از اين رو در اين مقاله به بررسي مسئله طراحي شبكه زنجيره تامين حلقه بسته در شرايط ريسك تامين پرداخته مي شود. در كنار در نظر گرفتن اختلال در تامين، عواملي از قبيل استفاده از موجودي اضافي و همچنين قرار داد با تامين كنندگان قابل اعتماد در دوره هايي كه دچار اختلال نشده ايم در اين مقاله به عنوان استراتژي هاي انعطاف پذيري در نظر گرفته شده است. هدف از اين مسئله كمينه كردن هزينه هاي زنجيره با توجه به تصميمات مكان يابي، ميزان جريان بين سطوح و فروش از دست رفته مي باشد. اختلال در تامين كنندگان به صورت سناريوهاي مختلف و به صورت جزئي در نظر گرفته شده است. مسئله با استفاده برنامه ريزي عدد صحيح آميخته مدل شده و از رويكرد دو مرحله اي احتمالي براي در نظر گرفتن عدم قطعيت در مدل پيشنهادي استفاده شده است. در پايان تحليل حساسيت بر روي مدل پيشنهادي صورت گرفته و پيشنهاداتي به منظور استفاده از اين مدل در دنياي واقعي ارائه شده است.