محبت از ديدگاه علامه طباطبايي و ابوحامد غزالي

در اين نوشتار، به بررسي محبت از نگاه علامه طباطبايي و ابوحامد غزالي پرداخته شده است. سؤالات اصلي تحقيق عبارت‌اند از: علت و منشأ محبت از نگاه اين دو انديشمند چيست؟ محبت انسان نسبت به خدا بر چه اساسي است؟ آيا خداوند به انسان محبت دارد؟ اين محبت را چگونه مي‌توان تفسير كرد؟ نگارنده پس از بررسي آراي دو دانشمند، به اين نتيجه مي‌رسد كه علامه طباطبايي منشأ محبت را نياز انسان مي‌داند، ولي از نظر غزالي، منشأ محبت لذت است. هر دو محبت انسان به خدا را ممكن دانسته و خداوند را كامل‌ترين محبوب انسان مي‌دانند. در نهايت، از نظر هر دو، خداوند نيز به انسان محبت دارد. غزالي آن را مجازي دانسته، تأويل مي‌كند، اما علامه اين محبت را به معناي حقيقي آن مي‌داند.

فاقد چكيده مي باشد