عنوان مقاله :
مقايسه تاثير يك دوره تمرينات تركيبي (مقاومتي هوازي) و هوازي بر حداكثر اكسيژن مصرفي، نيمرخ ليپيدي، قند خون و فشار خون مردان ميانسال داراي عوامل خطرزاي قلبي عروقي
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of Concurrent (Resistance-Aerobic) and Aerobic Training on VO2max Lipid Profile, Blood Glucose and Blood Pressure in Middle-Aged Men at Risk for Cardiovascular Disease
پديد آورندگان :
اراضي، حميد دانشگاه گيلان - گروه فيزيولوژي ورزشي , جوربنيان، ابوذر دانشگاه گيلان , اصغري، احسان دانشگاه گيلان
كليدواژه :
تمرينات تركيبي , تمرينات هوازي , نيمرخ ليپيدي , فشارخون , حداكثر اكسيژن مصرفي
چكيده فارسي :
فعاليت بدني با كاهش عوامل خطرزا، نقش حفاظتي در برابر بيماري هاي قلبي ايفا مي كند. هدف از مطالعه حاضر، مقايسه اثر يك دوره تمرينات تركيبي و هوازي بر عوامل خطرزاي بيماري قلبي ـ عروقي در مردان غيرفعال مي باشد.
روش بررسي: 29 مرد داوطلب تمرين نكرده با دامنه سني 36 الي 56 سال در اين مطالعه شركت كردند. آزمودني ها به طور تصادفي در يكي از سه گروه هوازي، تركيبي (هوازي و مقاومتي) و كنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از دوره تمريني، شاخص توده بدن، نسبت كمر به لگن، گلوكز، فشار خون و نيمرخ ليپيدي آزمودني ها، اندازه گيري شد. مدت زمان برنامه تمريني براي هر گروه 8 هفته و هر هفته 3 جلسه بود. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش هاي آماري t همبسته و تحليل واريانس، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: بعد از تمرينات هوازي و تركيبي، سطوح تري گليسيريد (TG)، كلسترول تام (TC)، ليپوپروتئين كم چگال (LDL)، ليپوپروتئين پر چگال (HDL) و گلوكز خون، تغيير معني داري يافت اما بين گروه هوازي و تركيبي تفاوت معني داري در TC، LDL، TG، HDL، گلوكز، فشار خون سيستولي، دياستولي و ميانگين فشار سرخرگي، مشاهده نشد. همچنين آزمودني هاي هر دو گروه تجربي، افزايش معني داري را در حداكثر اكسيژن مصرفي نشان دادند p< 0/05
نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه هر دو نوع تمرين باعث كاهش عوامل خطرزاي بيماري هاي قلبي ـ عروقي در مردان غيرفعال مي شوند، هرچند كه هريك از تمرينات، فوايد ويژه خود را دارد.
چكيده لاتين :
Physical activity plays a protective role against cardiovascular disease via reducing risk
factors. The purpose of this study was to compare effect of concurrent (resistance-aerobic) and aerobic
training on lipid profile, blood glucose and blood pressure in middle-aged men at risk for cardiovascular
disease.
Methods: Twenty-nine untrained male volunteers 36-56 years old participated in this study. The subjects
were randomly placed into one of three groups (aerobic, concurrent (aerobic & resistant) and control). Body
mass index, body fat percentage, glucose, blood pressure, and lipid profile were measured at baseline and
after exercise training. Training program lasted for eight weeks and it was carried out 3 times per week.
Statistical tests of paired t and ANOVA were used for data analysis.
Results: Plasma TC, LDL, TG, glucose and HDL changed significantly with concurrent and aerobic
training (p<0.05); but, there were no significant differences in triglyceride (TG), total cholesterol (TC), high
density lipoprotein (HDL), glucose low density lipoprotein (LDL) and systolic and diastolic blood pressures
between concurrent and aerobic groups. Also, VO2max was elevated in the two training group (p<0.05).
Conclusion: The result of the present study indicated that both aerobic and concurrent training resulted in
improving the metabolic parameters related to cardiovascular risk in middle-aged men. However, each type
of training also provides unique benefits.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد