مديريت بحران در صنعت گردشگري

Tourism Crisis Management

صنعت گردشگري يكي از آسيب پذيرترين صنايع به بحران‌ها محسوب مي‌شود و مديريت بحران گردشگري به ضرورتي اساسي تبديل شده است. مقاله حاضر بر آن است تا ضمن تعريف و تشريح بحران در صنعت گردشگري، با استفاده از تكنيك تجزيه و تحليل حالات خطا و آثار آن، راهكارهايي عملي براي مقابله با بروز بحران در صنعت گردشگري پيشنهاد داده شود. اين برخورد پيشگيرانه، كنشي است در برابر آنچه ممكن است در آينده رخ دهد و مسلما اعمال اقدامات اصلاحي در مراحل اوليه، هزينه و زمان كمتري در برخواهد داشت. مقاله حاضر، يك پژوهش توسعه اي-كاربردي محسوب مي‌شود كه با بررسي مدل‌هاي موجود براي مديريت بحران و با در نظر گرفتن ماهيت خدماتي صنعت گردشگري، اقدام به ارائه الگويي جهت مديريت پيشگيري از بحران در اين صنعت پرداخته است و در نهايت مدل پيشنهادي پژوهش توسط جمعي از خبرگان صنعت و دانشگاه مورد اعتبار سنجي قرار گرفت.

The tourism industry is one of the most susceptible industries against the crisis and crisis management in tourism industry would be turned into an inevitable necessity. The present study tries to provide practical solutions to the crisis in the tourism industry by defining and describing the crisis in the tourism industry, using the technique of the failure mode and effect analysis. This preventive approach is an action against what may happen in the future and obviously, the implementation of remedial measures in the early stages will cost less money and time. This is an applied developmental research which by examining existing models for crisis management and taking into account the nature of the services in the tourism industry, presented a model for managing crisis prevention in this industry. Finally, the proposed research model was validated by a team of industry and university experts.