مرگ اختياري از ديدگاه ابن‌سينا و سيد حيدر آملي

مسأله‌ي مرگ اختياري و قيامت انفسي و كيفيت تحقق آن از جمله مسائلي است كه مورد توجه عرفا و حكما بوده است. مرگ اختياري، كه به معناي قطع علاقه و تعلق از ما سوي‌الله و توجه تام به خداوند متعال است، داراي مراتب و درجات و نيز نتايج و ثمراتي است كه در اين نوشته تحليل مي‌شود. رويكرد ابن‌سينا و سيد حيدر آملي، كه به دو مكتب مختلف فكري تعلق دارند، از اين جهت داراي اهميت است كه با مقايسه‌ي دو رويكرد مذكور و بيان وجوه اشتراك و افتراق آن‌ها، تفسير روشن‌تري از مرگ اختياري به دست مي‌آيد. ابن‌سينا با تجزيه و تحليل قواي نفس ناطقه و اتحاد با عقل فعال، مراتبي از تجريد يا مرگ اختياري را مستدل كرده است. اما سيد حيدر آملي با طرح مسأله‌ي فنا و اقسام و درجات آن، درجات مختلف مرگ اختياري را تببين كرده است.

فاقد چكيده مي باشد