پيوند عشق و زيبايي در آثار عطار نيشابوري

The grace of love and beauty in the works of Attar Neyshaburi

مكتب جماليه در عرفان ايراني و اسلامي با استفاده از دستاوردهاي حكمت يوناني و اشراق شرقي و به ويژه با بهره­ گيري از حكمت ايران باستان، در قرون نخستين اسلامي و با ابتكار شخصيتي احتمالا ايراني به نام ابوحلمان (قرن سوم هجري) شكل گرفته و با استفاده از تعاليم قرآني به مكتبي بزرگ در عرفان اسلامي تبديل شده است. مهمترين اصول فكري اين مكتب ايجاد خلقت بر مبناي عشق حق تعالي به حسن خويش و زيبا بودنِ تمام مخلوقات است و به دنبال تبيين ارتباط ميان «عشق» و «زيبايي» نيز ميباشد. عطار نيشابوري، به زعم تني چند از پژوهشگران حوزه عرفان، از بزرگان اين مكتب محسوب ميشود. در اين مقاله پاره­اي از مهمترين انديشه­ هاي جمالي عطار مانند «عشق فرزند حُسن» و «زيبا دانستنِ هستي» در مثنوي هاي او مورد بررسي قرار ميگيرد تا خطّ فكري عطار از اين منظر و رويكرد اين نوع انديشه در خلقِ آثارش مشخّص گردد. با بررسي مثنويهاي عطّار از اين منظر، تمايل او به انديشه­ هاي جماليه، مشخّص ميشود.

The beauty worship school in the Islamic and Iran mysticism has been formed by the innovation of abu helman dameshghi in the early centuries of Islam period and has turned into one of the greatest mystical schools with using of the qur’anic points and learnings. The most important mind basis in this school is on based on creating the whole creatures due to the god s love to his beauty and being beautiful of the whole creatures. Attar neishabouri is considered as one of the greatest of this thought. In this essay some of his most important thoughts related to the beauty worship school like: the love is the beauty s child, and finding the cosmos beautiful, are studied to determine the approaches of this thought in creating of the attar s mathnavies.