سبك شناسي اشعار اسماعيل شاهرودي

Stylistics of i Esmail Shahroodi’s Poem

اسماعيل شاهرودي (آينده)، در زمينۀ شعر نوي معاصر از پيشاهنگان و در جريان اشعار سياسي-اجتماعي يا متعهّد تأثيرگذار بود. وي از پيروان ثابت قدمِ نيما يوشيج بود كه به طور جدّي در سال 1325 به سرودن و انتشار اشعار خود پرداخته است. پس، براي شناخت دقيقتر و كاملتر شعر معاصر فارسي و سبك اين دوره بايسته است، اشعار اين شاعر واكاوي شود؛ به همين دليل، در اين پژوهش با روشي توصيفي-تحليلي و با استفاده از منابع كتابخانهاي و مبتني بر تحقيقات نظري و تجزيه و تحليل متن، سبك فكري، زباني و ادبي شعر اين شاعر بررسي شد و مشخّصه هاي اصلي سبك شعري شاهرودي با ذكر بسامد بيان و تحليل شد و اين نتايج حاصل شد كه در سطح فكري، شاعر در شعرهاي سالهاي آغازين خود بسيار متأثّر از «تعهّد» بوده است و در اشعار دوره هاي بعد از اين فضا دور شده است. همچنين شاعر بيشتر از فنون تكرار، كهنگرايي، تشبيه، استعاره مكنيه و نمادگرايي در سطح زباني و ادبي شعرش بهره گرفته است.

Esmail Shahroodi (Ayandeh), was a pioneer in contemporary new-poem and effective in socio-political poems. As one of the Nima Yushij’s real followers, he enthusiastically started twrite and publish his own poems in 1325. Therefore, to know modern Persian poems and style of this era it is needed to scrutinize the poems of this poets. To do so, in the present article, using library sources, following descriptive-analytical method and based on theoretical research the poem and thinking style of this poet were investigated. The main characteristics of Shahroodi’s poem style were mentioned and analyzed. The results indicated that regarding the thinking level, the poet was deeply affected by “commitment” , and was later departed from this atmosphere. The poet also had used strategies like repetition, nostalgia, simile, metaphor, and symbolism at literal and language level.