واكنش لاين هاي دابل هاپلوئيد جو از نظر عملكرد دانه و صفات مورفولوژيكي به تنش خشكي

Response of Barley Double Haploid Lines to the Grain Yield and Morphological Traits under Water Deficit Stress Conditions

رابطه 40 لاين دابل هاپلوئيد به همراه ژنوتيپ­ هاي والديني و سه ژنوتيپ شاهد با عملكرد دانه و برخي از صفات مورفولوژيك جو با اجراي آزمايشي در قالب طرح بلوك­ هاي كامل تصادفي با دو تكرار تحت دو رژيم آبي (شرايط تنش و بدون تنش)، طي دو سال­ زراعي 92 و 1391 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تجزيه واريانس مركب بيانگر اختلاف معني­ داري بين سال، شرايط تنش، لاين­ ها و اثر متقابل لاين × سال براي اكثريت صفات اندازه­ گيري شده بود. مقايسه ميانگين ­هاي گروهي بين شرايط تنش آبي و فاقد تنش نشان داد كه لاين ­هاي دابل هاپلوئيد از نظر تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك و عملكرد دانه، نسبت به ژنوتيپ ­هاي شاهد از درصد كاهش كمتري برخوردار بودند. ضرايب همبستگي بين صفات در شرايط تنش و فاقد تنش نشان داد كه عملكرد دانه بيشترين همبستگي مثبت و معني ­دار را با صفات عملكرد بيولوژيك، وزن هزار دانه، وزن هكتوليتر و شاخص برداشت داشت. بر اساس نتايج حاصل از رگرسيون گام به گام صفات طول پدانكل، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و وزن هكتوليتر از جمله مهم­ ترين صفات مؤثر در افزايش عملكرد دانه بودند، به ­طوري­ كه درتجزيه عليت نيز صفات فوق در هر دو شرايط تنش و فاقد تنش اثر مستقيم بالايي بر عملكرد دانه داشتند. به ­طوركلي، با توجه به مقايسه ميانگين ­هاي صفات و همچنين بر اساس شاخص ­هاي STI و GMP لاين­ هاي شماره 11، 13، 14، 18، 24، 29، 30، 35 و 39 به ­عنوان لاين­ هاي مطلوب از نظر عملكرد دانه و صفات مرتبط با آن و متحمل ­ترين لاين­ ها در پاسخ به تنش كم آبي شناسايي شدند.

To study the relationships of grain yield and some of agro-morphological traits in 40 doubled haploid (DH) lines along with parental and three check genotypes in a randomized complete block design with two replications under two water regimes (normal and stress) were evaluated during 2011-2012 and 2012-2013 growing seasons. Combined analysis of variance showed significant difference for all the traits in terms of the year, water regimes, lines, and and line × year. Comparison of group means, between non-stress and stress conditions, showed that DH lines had the lowest reduction percentage for the number of grains per spike, thousand grain weight, grain yield and biological yield as opposed to check genotypes. The correlation between grain yield with biological yield, harvest index, thousand grain weight, and hectoliter of kernel weight in both conditions, were highly significant and positive. Based on stepwise regression the peduncle length, number of seeds per spike, thousand seed weight, and hectoliter of kernel weight had important effect on increasing seed yield. The result of path analysis showed that these traits had the highest direct effect on grain yield. Based on mean comparisons of morphological characters as well as STI and GMP indices it can be concluded that lines No.11, 13, 14, 24, 29, 30, 35 and 39 were distinguished to be desirable lines for grain yield and their related traits and also tolerant lines in terms of response to drought stress conditions.