نگاهي به واسونك ها و ترانه هاي عروسي منطقۀ هنديجان

ترانه ­ها و واسونك­ ها از دلنشين­ ترين قالب ­هاي شعري زبان فارسي هستند كه قدمت شفاهي و مكتوب چندين هزار‌ساله دارند و در زبان­ ها و گويش ­هاي مختلف ايراني از جمله گويش هنديجاني رونق داشته ­اند. هدف از انجام اين پژوهش، تحليل ترانه­ هاي محلي مربوط به مجالس شادي و عروسي در شهرستان هنديجان است تا با ثبت اين ترانه‌ها، هم آيين عروسي در اين منطقه ماندگار شود و هم ماندگاري گويش اين منطقه رقم بخورد. در اين مقاله پنج ترانۀ محلي شهرستان هنديجان بررسي و تحليل شده ­اند و در خلال آن به ضرورت، به شرح مختصر آيين مقدس ازدواج در اين منطقه نيز پرداخته شده است. اين ترانه­ ها به روش ميداني و از دو منطقۀ هنديجان شمالي و هنديجان جنوبي و روستاهاي اطراف مثل كريم آباد، چم تنگ، چهل مني، دريهك و غرابي جمع آوري شده است. اين ترانه­ ها و واسونك ­ها دربردارندۀ شور و شوق و هيجان نزديكان و بستگان عروس و داماد است و علاوه بر اين كه بازگوي مراسم گوناگون و ويژۀ يك ازدواج است، با مطالعۀ آن­ها مي ­توان به سبك زندگي، آداب و رسوم و جهان­ بيني مردم اين منطقۀ كهن پي برد. اين شعرها و ترانه­ ها، كه سرايندۀ مشخصي ندارند، از آغاز مراسم عروسي تا پايان، به وسيلۀ زنان و يا كساني كه در اين زمينه خبره بوده ­اند، خوانده مي­ شده است. با توجه به پيشرفت ارتباطات و وارد شدن به عصر فناوري، اين سرودهاي بومي، رفته‌رفته كم‌رنگ شده و گاهي حتي از بين رفته ­اند و با توجه به اين كه اين آوازها سهم عمده ­اي در مردم‌شناسي و ساختار فرهنگ ملي هر سرزمين دارند، ثبت و ضبط آن­ها بسيار ضروري به نظر مي‌رسد.

Songs are of delicate poetic styles which have oral and written antiquities and they are common in various Iranian languages and dialects including Hendijani dialect. This study aims to investigate and analyze five local songs which are sung in marriage ceremonies in Hendijan region and briefly the significance of wedding is discussed. In this way, we can record these songs in order to save and keep this valuable dialect. These songs were gathered based on field method in which we have interviewed with old people from North and South Hendijan and surrounding villages including Karim Abad, Chamtang, Chelmani, Derihak, and Qorabi. These local songs do not have any certain poets and they demonstrated the feelings of close relatives of the bride and bridegroom and they are expressed by skillful women of families and by this process we could find out the living style, tradition, and ideology of ancient people in Hendijan. These local songs are about to fade due to media and technology development. These songs have significant share in anthropology and native cultural and structural forms of each country so recording them seems to be necessary.