تحليل عوامل مؤثر بر پذيرش سامانه مديريت اطلاعات پژوهشي (سيماپ) توسط اعضاي هيئت علمي دانشگاه تبريز: كاربست نظريه رسانش نوآوري‌ها

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي عوامل مؤثر بر پذيرش سيماپ توسط اعضاي هيئت‎علمي دانشگاه تبريز با استفاده از نظريۀ رسانش نوآوري‌هاست. روش‌شناسي: روش پژوهش توصيفي_ پيمايشي است. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليه اعضاي هيئت‎علميِ دانشگاه تبريز (800=N) بود كه 260 نفر به صورت طبقه‌اي تصادفي به‎عنوان نمونۀ آماري انتخاب و پرسش‎نامه بين آنان توزيع شد و در نهايت 174 پرسش‎نامه (67 %) تكميل و تحويل داده شد. داده‌هاي به‎دست‌آمده با استفاده از شاخص‌هاي آمار استنباطي (تحليل عاملي، ضريب همبستگي پيرسون، آناليز واريانس، t و كلموگروف _ سميرونوف) تجزيه‎وتحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج پژوهش عوامل مؤثر بر پذيرش سيماپ را در شش عامل به شرح زير طبقه‎بندي و مشخص كرد: مزيّت نسبي، سازگاري، آزمون‌پذيري، پيچيدگي و مشاهده‎پذيري و، جديت دانشگاه. نتايج آزمون همبستگي نيز نشان داد بين اين ويژگي‎ها و آهنگ پذيرش آنها‌ رابطۀ معنا‌داري وجود دارد. ديگر يافته‌هاي پژوهش نشان داد ميانگين آهنگ پذيرش سيماپ از سوي اعضاي هيئت‎علمي 3/10 بوده است و اعضاي هيئت‎علمي اين سامانه را اندكي بيش از حد متوسط پذيرش كرده‌اند. ساير نتايج نشان داد داده‌ها از توزيع نرمال پيروي مي‌كنند. بنابراين، منحني پذيرشِ سيماپ توسط اعضاي هيئت‎علمي دانشگاه تبريز بهنجار بوده و در طي زمان به صورت S شكل درآمده است. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نظريۀ اشاعۀ نوآوري «راجرز» (2003) را در زمينه ويژگي‌هاي نوآوري، گروه‎هاي پذيرندگان و منحني S شكل، در بين اعضاي هيئت‎علمي دانشگاه تبريز تأييد كرد.