ارزيابي عملكرد شوراي امنيت سازمان ملل در عمليات‌ حفظ صلح در آفريقا بررسي تطبيقي سودان جنوبي، دارفور و اَبيه

An Assessment of the UN Peacekeeping Missions in Africa: A Comparative Study of South Sudan, Darfur and Abyei

با تغيير ماهيت درگيري هاي بين المللي در دوران پسا دوقطبي، مأموريتهاي حفظ صلح در نقاط بحراني جهان از جمله آفريقا افزايش يافته است. بحران سودان را مي توان يكي از بزرگ ترين فاجعه هاي بشردوستانه در جهان ناميد. شوراي امنيت سازمان ملل در مقام حفظ صلح و امنيت بين المللي با صدور قطعنامه هاي متعدد در كاميابي يا ناكامي اين مأموريت ها نقشي اساسي ايفا مي كند. مقاله ي پيش رو ضمن ارزيابي عملياتهاي حفظ صلح در آفريقا در پي پاسخ به اين سؤال است كه چرا شوراي امنيت در عمليات هاي صلح باني در سه منطقه ي دارفور، سودان جنوبي و ابيه موفق نبوده است؟ «رعايت نكردن مؤلفه هاي تأثيرگذار در عمليات هاي صلح باني عامل شكست شوراي امنيت در اين مأموريت ها بوده است.» مؤلفه هاي مذكور شامل موارد زير است: رضايت و حسن نيت طرفين، عدم جانب داري، همكاري بازيگران مهم خارجي، احساس امنيت طرفين در گير، شفافيت در اختيارت مأموريت، استقرار به موقع عمليات حفظ صلح، هماهنگي داخلي و خارجي، فرمانده ي شايسته ي مأموريت صلح باني و توجه به دلايل جنگ.

In the post-bipolar period, the nature of international conflicts has changed and peacekeeping missions increased in Critical parts of the world such as Africa. Sudan crisis can be nominated as the greatest humanitarian catastrophe in the world that has provoked the reaction of countries and the United Nations. The UN Security Council through prescription of multiple resolutions play vital role as the main operator of keeping the international peace and security. Current article evaluates peacekeeping missions in Africa and seeks to answer why the Security Council’s peacekeeping missions have not been successful in South Sudan, Darfur and Abyei? Failure to follow the effective components in peacekeeping operations caused to fizzle the UN in these missions. The mentioned elements include consent and goodwill of the two parties, impartiality, collaboration and participation of key foreign players, sense of security for the parties involved, transparency in the functions and powers of the mission, timely and rapid deployment of peacekeeping operations, domestic and international coordination and cooperation, competent leadership of the peacekeeping mission, and considering the causes and reasons of war