تحليل تاثير آزادسازي تجاري بر نرخ بيكاري: مطالعه موردي كشورهاي منتخب در حال توسعه

فاقد عنوان و چكيده لاتين

اجراي سياست آزادسازي تجاري به لحاظ آثار مثبت آن بر ارتقاي بهره وري و يا كارايي استفاده از منابع مورد توجه جدي سياست گذاران اكثر كشورهاي در حال توسعه قرار گرفته است.يكي از نگراني هاي كشورهاي در حال توسعه از اجراي سياست مذكور، تاثير منفي آن بر اشتغال و افزايش نرخ بيكاري است.در اين راستا، در مطالعه حاضر به اين سوال پاسخ داده شده است كه آياآزادسازي تجاري به افزايش نرخ بيكاري در كشورهاي در حال توسعه منجر مي شود؟ به منظور حفظ همگني نسبي ساختار اقتصادي كشورها، هجده كشور با درآمد سرانه متوسط رو به بالا از جمله ايران انتخاب شده است. داده هاي آماري مورد استفاده در اين مطالعه مربوط به دوره(2000- 2009)مي باشد. براي آزمون تاثير آزادسازي تجاري بر نرخ بيكاري از شاخص «آزادي تجارت بين الملل[i]» موسسه فريزر استفاده شده است. روش اقتصادسنجي مورد استفاده در اين مطالعه روش تعميم يافته گشتاورها (GMM)مي باشد. متغيرهاي كنترل استفاده شده در الگو عبارت اند از: توليد ناخالص داخلي، عرضه نيروي كار و سرمايه سرانه. نتايج مطالعه حاكي از تاثير معكوس و معني دار آزادسازي تجاري بر نرخ بيكاري است، يعني اجراي سياست هاي آزادسازي تجاري مي تواند آثار مثبتي بر افزايش سطح اشتغال و به تبع آن كاهش نرخ بيكاري داشته باشد. همچنين، توليد ناخالص داخلي داراي رابطه منفي و معني دار و متغيرهاي عرضه نيروي كار و سرمايه سرانه داراي رابطه مثبت و معني دار با نرخ بيكاري هستند كه مطابق انتظار نظري است.